انقلاب اسلامی و ضرورت احیای فضیلت دگردوستی

سه کلید واژه انسان دوستی، دگردوستی و نوع دوستی را می توان گام بلند تعالی بشریت پس از حب ذات و صیانت از خویشتن خویش دانست. موضوعی که انسان بدون آن، نه تنها در زیست اجتماعی خود ناکام است، بلکه از درک درست، اجتماع، اخلاق و عرفان نیز بی بهره می ماند.فهم این امر در نگاه به مبانی انسان شناسی قرآن، به معنای دوست داشتن انسانها در مسیر انسانیت، شفقت و حس همبستگی نسبت به سایر مردمان و به عبارتی عدم تقیید بر حکم لقد کرمنا بنی آدم است.اساسا شالوده انقلاب اسلامی نیز مبتنی بر همین الگوی قرآنی بوده است. امری که خمینی کبیر (ره) که جامع حکمت، فقه و عرفان بود، نه تنها خود به آن متصف بود، بلکه بر اساس آن، راهبردهای انقلاب و سیاست های داخلی و خارجی نظام اسلامی را بر این اساس بنیان نهاد و عرفان سیاسی را بطور همه جانبه، به جهان اندیشه و عمل عرضه کرد.تبیین بنیادهای نظری این فضیلت عالی انسانی و کاربردهای آن با تاکید بر اندیشه امام راحل، دغدغه این پژوهش است. اهتمامی که نمایانگر چگونگی ظهور بنیادهای فلسفی و عرفان اسلامی در حکمرانی و ترسیم سیاسی آن است و احیای آن چه بسا به کمال عقلی و اخلاقی بشر یاری و قلمرو متنوعی از انسانها را در قوس صعود به بارگاه قرب حق رهنمون کند.