ارزیابی تاثیر مداخلات ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس بر بهبود سبک های فرزندپروری در والدین کودکان ADHD

اختلال نارسایی توجه و فزون کنشی شایع ترین اختلال عصبی رفتاری دوره کودکی است که نقش خانواده به عنوان اولین محیط آموزشی در ایجاد و یا عدم ایجاد اختلالات رفتاری، پیدایش بیماری ها و اختلالات روانی انکارناپذیر است؛ لذا هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی مداخلات ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس بر بهبود سبک های فرزند پروری در والدین کودکان بیش فعال نقص توجه بود.

روش پژوهش حاضر شبه آزمایشی و با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه مادرانی با کودکان دارای اختلال نقص توجه/ بیش فعالی مراجعه کننده به کلینیک های روان درمانی مشهد در سال 1396-97، تشکیل دادند. از این جامعه، تعداد 30 مادر کودکان با اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی بصورت هدفمند و داوطلبانه انتخاب و به طور تصادفی در گروه آزمایش و گروه کنترل (هر گروه 15 نفر) جایگزین شدند. آزمودنی ها در ابتدا به پرسشنامه سبک های فرزند پروری دیانا بامریند (1972) پاسخ دادند (پیش آزمون) سپس گروه آزمایش تحت 9 جلسه ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس کابات و زین (2004) قرار گرفتند و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکردند. در انتها هر دو گروه به ابزارهای پژوهش پاسخ دادند. اطلاعات گردآوری شده با آزمون تحلیل کواریانس چندمتغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

نتایج نشان داد که مداخلات ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس  بر سبک های فرزندپروری مادران تاثیر دارد و باعث افزایش سبک سهلگیرانه و مقتدرانه و کاهش سبک مستبدانه در آنها شده است.

به طور کلی می توان نتیجه گرفت مداخلات ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس بر بهبود سبک های فرزند پروری والدین کودکان ADHD موثر است.