اختلاف امامان شیعه با شیعیان در مواضع سیاسی و اجتماعی از منظر گزارش های تاریخی و روایی

امامان شیعه از جایگاه والایی نزد مسلمانان در دو قرن اولیه اسلام برخوردار بوده اند. درک درست و منطقی از نوع رابطه امامان با اصحاب خود که نقش اساسی در انتقال کلمات و سخنان امامان شیعه برای نسل های بعدی را عهده دار بودند، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. به این تعاملات نمی توان فقط با نگاه مثبت دقت کرد، بلکه سوال مهم در این گونه بررسی ها این است که آیا در انبوه مراوده هایی که میان اصحاب و امامان رخ داده است، افراد یا گروهی با وجود اینکه خود را از مریدان و ارادتمندان آن حضرات قرار می دادند، با اقوال و افکار امامان مخالفت کردند؟ درحقیقت این نوشتار برای پاسخ گویی به این پرسش با روش پژوهش میان منابع روایی و تاریخی با رویکرد تحلیل علمی به سامان رسیده است. درنهایت نتیجه گرفته شده است همان گونه که میان اصحاب و یاران اهل بیت (ع) مریدان و جان نثارانی وجود داشتند که امتثال کاملی از امامان داشتند، عده ای نیز با آموزه های آن حضرات مخالفت می کردند و نظراتی متفاوت ارایه می دادند