نقش میانجی خودکارآمدی جنسی در ارتباط بین بهزیستی ذهنی و کیفیت زندگی جنسی زنان

کیفیت زندگی جنسی به عنوان یکی از مولفه های مرتبط با زندگی زناشویی می تواند تحت تاثیر عوامل روان شناختی و جنسی همچون بهزیستی ذهنی و خودکارآمدی جنسی باشد. همچنین بهزیستی ذهنی می تواند به صورت مستقیم و غیرمستقیم بر کیفیت زندگی جنسی اثرگذار باشد. هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی خودکارآمدی جنسی در ارتباط بین بهزیستی ذهنی و کیفیت زندگی جنسی زنان بود. روش پژوهش حاضر همبستگی است و از مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر را زنان متاهل شهر رشت در سال 1401 تشکیل می دهند. در پژوهش حاضر 250 نفر با استفاده از روش نمونه گیری داوطلبانه انتخاب شدند و به پرسشنامه کیفیت زندگی جنسی، مقیاس بهزیستی ذهنی و پرسشنامه خودکارآمدی جنسی پاسخ دادند. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزارهای Spss و Amos تجزیه وتحلیل شدند. یافته های پژوهش نشان داد که تمامی شاخص های مدل از برازش معتبر برخوردار هستند (46/2=X2/df، 01/0=RMSEA، 99/0=GFI، 97/0=AGFI، 99/0=NFI، 99/0=IFI، 99/0=TLI، 99/0=CFI) و خودکارآمدی جنسی در ارتباط بین بهزیستی ذهنی و کیفیت زندگی جنسی زنان نقش میانجی دارد  (01/0>P، 14/0=β). یافته های پژوهش نشانگر نقش میانجی خودکارآمدی جنسی در ارتباط بین بهزیستی ذهنی و کیفیت زندگی جنسی زنان است، بنابراین با افزایش بهزیستی ذهنی و خودکارآمدی جنسی می توان کیفیت زندگی جنسی زنان را بهبود داد و درنتیجه عملکرد خانواده نیز به صورت مثبت ارتقا پیدا می کند.