رابطه تاب ‬آوری و خلاقیت با خودمراقبتی روان‬شناختی در برابر کرونا در زنان: نقش میانجی سبک زندگی

با شیوع پاندمی کرونا و به تبع آن قرنطینه های طولانی مدت، سبک زندگی طیف وسیعی از افراد تغییر کرد و جامعه بشری بیشتر به سمت مراقبت از خود سوق داده شد. هدف از پژوهش حاضر تعیین ارتباط تاب آوری و خلاقیت با خودمراقبتی روانشناختی در برابر کرونا با نقش میانجی سبک زندگی در زنان بود.

روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان خانه دار شهر کرمانشاه در سال 1400 بود که از بین آنها تعداد 363 نفر با روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های تاب آوری کونور و دیویدسون (2003)، مقیاس سبک زندگی لعلی و همکاران (1391)، پرسشنامه خلاقیت تورنس (1966) و پرسشنامه خودمراقبتی یونسی بروجنی و همکاران (1399) استفاده شد. داده های بدست آمده با استفاده از روش معادلات ساختاری و نرم افزارهای آماری SPSS-22 و Smart PLS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج نشان داد که بین تاب آوری و خلاقیت با خودمراقبتی روان‫شناختی در برابر کرونا ویروس در زنان، رابطه مستقیم وجود داشت  (237%= β، 0/05>p). همچنین براساس نتایج، متغیر سبک زندگی، نقش میانجی را در ارتباط بین تاب آوری و خلاقیت با خودمراقبتی در برابر کرونا ایفا می کرد )4/635 Sobel =، 0/001>p).

 می توان گفت که تاب آوری و خلاقیت به همراه سبک زندگی نقش مهمی در خودمراقبتی روانشناختی زنان در برابر ویروس کرونا دارد که متخصصان سلامت روان جهت بهبود بهداشت روانی در پاندمی های انسانی باید به آنها توجه کنند.