تدوین برنامه مداخله بهنگام مبتنی بر رویکرد شناختی-رفتاری ویژه کودکان طلاق با اختلالات عاطفی-رفتاری و اثربخشی آن بر سازگاری اجتماعی کودکان طلاق: یک مطالعه توصیفی

طلاق والدین می تواند منجر به مشکلات رفتاری و روان شناختی فراوان در کودکان شود. هدف پژوهش حاضر، تدوین برنامه مداخله بهنگام مبتنی بر رویکرد شناختی-رفتاری ویژه کودکان طلاق با اختلالات عاطفی-رفتاری و تعیین اثربخشی آن بر سازگاری اجتماعی کودکان طلاق بود.

روش پژوهش توصیفی حاضر، جامعه آماری در بخش کیفی مقالات و اساتید روان شناسی و بخش کمی شامل کلیه کودکان دختر خانواده طلاق شهرستان آستانه اشرفیه در سال 1401 بود. تعداد 30 کودک طلاق به شیوه تصادفی انتخاب شدند و به صورت تصادفی در گروه آزمایش و کنترل (15 نفر در هر گروه) قرار گرفتند. گروه آزمایش 12 جلسه 90 دقیقه ای، هفته ای دو جلسه آموزش دیدند و گروه کنترل آموزشی دریافت نکردند. برای جمع آوری داده ها در پیش آزمون و پس آزمون، از سیاهه رفتاری کودک Achenbach و پرسش نامه سازگاری اجتماعی Dokhanchi استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها در بخش کیفی از روش تحلیل محتوای کیفی و در بخش کمی از آنالیز کوواریانس یک متغیره استفاده شد.

یافته ها نشان داد میانگین و انحراف معیار نمرات سازگاری اجتماعی در گروه آزمایش از 90/1 ± 33/98 در مرحله پیش آزمون به 08/1 ± 33/104 در پس آزمون و در گروه کنترل از 67/1 ± 07/98 در پیش آزمون به 40/1 ± 53/98 در پس آزمون رسید (001/0>P).

بر اساس مطالعه حاضر، برنامه مداخله بهنگام مبتنی بر رویکرد شناختی-رفتاری ویژه کودکان طلاق با اختلالات عاطفی-رفتاری بر افزایش سازگاری اجتماعی کودکان طلاق موثر بود. از این رو، می توان از این برنامه به عنوان برنامه ای موثر برای ارتقاء سازگاری اجتماعی کودکان طلاق استفاده نمود.