تدوین مدل اضطراب مرگ بر اساس رگه های شخصیتی و تنظیم شناختی هیجان با نقش واسطه ای اضطراب ابتلا به کرونا ویروس

نگرانی ها در مورد مرگ ممکن است اثرات منفی بر کیفیت زندگی مرتبط با سلامت بگذارد و در دوره شیوع کرونا ویروس در بیشتر افراد اضطراب مرگ دیده شد. لذا شناسایی عواملی که در این دوران بر اضطراب مرگ تاثیرگذار است، حایز اهمیت است. از این رو پژوهش حاضر با هدف تدوین مدل اضطراب مرگ بر اساس رگه های شخصیتی و تنظیم شناختی هیجان با نقش واسطه ای اضطراب ابتلا به کرونا ویروس انجام گرفت.

پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود که با روش تحلیل مسیر انجام گرفت. جامعه آماری شامل کلیه شهروندان استان قم در سال 1400 بود. 400 نفر به روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه رگه پنج عاملی شخصیت (کاستا و مک کری، 1985)، تنظیم شناختی هیجانی (گرانفسکی و کرایچ، 2002)، اضطراب به کروناویروس (علی پور و همکاران، 1398) و اضطراب مرگ تمپلر، 1970) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر انجام گرفت.

نتایج آزمون تحلیل مسیر نشان داد که مدل پژوهش از برازش مطلوبی برخوردار است. رگه های شخصیتی و تنظیم شناختی هیجان توانایی تبیین 14% از واریانس اضطراب مبتلا به کرونا ویروس را دارند. افزون بر آن رگه های شخصیتی، تنظیم شناختی هیجان و اضطراب مبتلا به کرونا ویروس توانایی تبیین 36% از واریانس اضطراب مرگ را دارند.

این نتایج نشان دادند که اضطراب ابتلا به کرونا ویروس در رابطه با رگه های شخصیتی، تنظیم شناختی و اضطراب مرگ واسطه ای دارد.