مقایسه اثربخشی آموزش فلسفه و تیاتر تعلیمی تربیتی بر رشد اخلاقی دانش آموزان ابتدایی

 انسان تنها موجودی است که در این دنیا طالب سعادت است و اخلاق یکی از ضروری ترین نیازهای او جهت دستیابی به سعادت محسوب می شود. هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی آموزش فلسفه و تیاتر تعلیمی تربیتی بر رشد اخلاقی دانش آموزان ابتدایی بود.

 طرح پژوهشی نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان پایه پنجم و ششم ابتدایی شهر اردبیل در سال 1400-1399 بود که از این جامعه 48 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند، در دو گروه آزمایشی (گروه آموزش فلسفه و گروه تعلیمی تربیتی) و گروه کنترل که تعداد هر گروه 16 نفر بود، جایدهی شدند. برای گروه آموزش فلسفه، برنامه آموزش فلسفه به کودکان و برای گروه تعلیمی تربیتی، برنامه آموزشی طراحی شده تیاتر تعلیمی تربیتی اجرا شد، در حالی که گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکردند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه رشد اخلاقی استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از شاخص های توصیفی و آزمون تحلیل کواریانس چندمتغیره با نرم افزار آماری SPSS 26 انجام شد.

ملاحظات اخلاقی: 

در تدوین این پژوهش حفظ اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده و مشارکت کنندگان با آگاهی از اهداف پژوهش به پرسشنامه ها پاسخ دادند.

 نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که آموزش فلسفه و تیاتر تعلیمی تربیتی بر بهبود رشد اخلاقی تاثیر معنی دار داشته است (05/0p<). همچنین نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی نشان داد که تاثیر آموزش فلسفه بر رشد اخلاقی دانش آموزان به طور معناداری بیشتر از تیاتر تعلیمی تربیتی بوده است (05/0p<).

 یافته های این پژوهش اطلاعات مفیدی را در ارتباط با آموزش فلسفه و تیاتر تعلیمی تربیتی و تاثیر آن ها بر افزایش رشد اخلاقی فراهم می کند و مشاوران و روان شناسان می توانند برای بهبود رشد اخلاقی در دانش آموزان ابتدایی از این مداخلات استفاده نمایند.