تاثیر رهبری اخلاقی بر رفتار انحرافی با نقش واسطه ای جو اخلاقی و تعهد سازمانی

 رفتارهای انحرافی از لحاظ مفهومی، رفتارهایی هستند که با انجام آن ها افراد قواعد، رسوم و سیاست های رسمی سازمان را در عرصه های مختلف نقض نموده و از این طریق زمینه را برای آسیب رسانی به افراد و سازمان فراهم می سازند. هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر رهبری اخلاقی بر رفتار انحرافی با میانجیگری جو اخلاقی و تعهد سازمانی می باشد.

 پژوهش حاضر از نظر شیوه گردآوری یافته ها از نوع تحقیقات کمی با روش همبستگی و از نظر هدف، کاربردی است. جامعه آماری پژوهش، کلیه کارکنان شرکت تعاونی ایران بنادر استان گیلان به تعداد 322 نفر بوده اند که از طریق فرمول کوکران 168 نفر به عنوان حجم نمونه و به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. روش گردآوری اطلاعات از نوع کتابخانه ای و میدانی بوده و ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه می باشد. ابزار های پژوهش شامل پرسشنامه رهبری اخلاقی براون (Brown) و همکاران (2005 م.)، پرسشنامه تعهد سازمانی مایر و آلن (Meyer & Allen) (1991 م.)، پرسشنامه جو اخلاقی ویکتور و کلون (Victor & Clone) (1988 م.) و پرسشنامه رفتار انحرافی رابینسون و بنت (Robinson & Bennett) (1995 م.) بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از معادلات ساختاری و از نرم افزارهای SPSS 22 و Smart pls 3 استفاده شد.

ملاحظات اخلاقی: 

در تدوین این پژوهش حفظ اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است و مشارکت کنندگان با آگاهی از اهداف پژوهش به پرسشنامه ها پاسخ دادند.

 یافته های پژوهش نشان داد که رهبری اخلاقی به میزان 28/0- بر رفتار انحرافی و به میزان 70/ 0 بر جو اخلاقی کارکنان، جو اخلاقی به میزان 25/0- بر رفتار انحرافی، رهبری اخلاقی به میزان 89/0 بر تعهد سازمانی موثر است. تعهد سازمانی به میزان 36/0- بر رفتار انحرافی کارکنان تاثیرگذار است. همچنین رهبری اخلاقی بر رفتار انحرافی با میانجیگری جو اخلاقی کارکنان و رهبری اخلاقی بر رفتار انحرافی با میانجیگری تعهد سازمانی کارکنان تاثیرگذار می باشد، اما تاثیر جو اخلاقی بر تعهد سازمانی کارکنان معنادار نبود.

 با توجه به نتایج به دست آمده برای کاهش رفتارهای انحرافی، ضمن آموزش و تقویت سبک رهبری اخلاقی در سازمان باید از ظرفیت آن برای چگونگی ایجاد تعهد سازمانی و جو اخلاقی در سازمان استفاده نمود.