روابط ساختاری اخلاق اجتماعی با احساس امنیت با میانجی گری گرایش به قانون گریزی والدین دانش آموزان

 احساس امنیت از نیازها و انگیزه های اساسی انسان به شمار می رود، به طوری که با زوال آن آرامش خاطر انسان از بین می رود و تشویش، اضطراب و ناآرامی جای آن را می گیرد. مطالعه عوامل موثر بر احساس امنیت از جمله اخلاق اجتماعی و گرایش به قانون گریزی از اهمیت خاصی برخوردار است. هدف پژوهش حاضر، بررسی روابط ساختاری اخلاق اجتماعی با احساس امنیت با میانجی گری گرایش به قانون گریزی والدین دانش آموزان بود.

 این پژوهش با روش توصیفی همبستگی و با آزمون مدل یابی معادلات ساختاری انجام شد. جامعه آماری پژوهش را کلیه والدین دانش آموزان شهر اهواز در سال تحصیلی 1400-1399 تشکیل دادند که از بین آن ها 235 نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای انتخاب شدند. ابزار های پژوهش شامل پرسشنامه محقق ساخته اخلاق اجتماعی سواعد و همکاران (2021 م.)، پرسشنامه احساس امنیت هزار جریبی و همکاران (2014 م.) و پرسشنامه قانون گریزی میرفردی و همکاران (2015 م.) بود. داده های حاصل با استفاده از روش معادلات ساختاری و با بهره گیری از نرم افزار SPSS 24 و Amos 24 تحلیل شدند.

ملاحظات اخلاقی: 

در تدوین این پژوهش حفظ اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است و مشارکت کنندگان با آگاهی از اهداف پژوهش به پرسشنامه پاسخ دادند.

 نتایج نشان داد که بین اخلاق اجتماعی و احساس امنیت (01/0≥ p و30/0=β) همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد و رابطه گرایش به قانون گریزی با احساس امنیت (01/0≥ p و40/-0=β) دارای همبستگی منفی و معنادار بود. همچنین یافته های پژوهش نقش واسطه ای گرایش به قانون گریزی (01/0≥ p و40/0-=β) در رابطه اخلاق اجتماعی و احساس امنیت را مورد تایید قرار داد.

 با توجه به نقش گرایش به قانون گریزی و اخلاق اجتماعی بر احساس امنیت لازم است به رشد و تقویت آن ها در راستای پییشگیری از مشکلات روانی و همچنین آسیب های اجتماعی والدین دانش آموزان، توجه نمود.