تحلیل مبانی اخلاق زیستی در جرم شناسی سبز

 جرم شناسی سبز مبتنی بر تجزیه و تحلیل مضرات زیست محیطی از منظر جرم شناسی یا استفاده از اندیشه های جرم شناسی در مسایل زیست محیطی است و نزدیک به سه دهه است که در مورد جرایم زیست محیطی، مرتکبین جرایم و انگیزه های آنان، قربانیان این جرایم و نحوه بزه دیدگی آن ها و همینطور در خصوص برخورد و پیشگیری از این جرایم، فعالیت می کند. این مطالعه با هدف تحلیل مبانی اخلاق زیستی در حیطه جرم شناسی سبز به انجام رسید.

 در این مطالعه به صورت تحلیلی، پس از جستجوی هدفمند و مرور منابع به تبیین مولفه های اخلاقی جرم شناسی سبز پرداخته شده است.

ملاحظات اخلاقی: 

هنجارهای مربوط به اخلاق در پژوهش و نیز امانتداری در استناد به متون و ارجاعات مقاله به طور کامل رعایت گردیده است.

 تحلیل مولفه های جرم شناسی سبز از نظر مبانی اخلاق زیستی ارایه شده از سوی «بیوچامپ» و «چیلدرس» می تواند گام موثری در شناسایی و محک رسالت اخلاقی این رشته تقریبا نوظهور به حساب آید. تطبیق اصول چهارگانه اخلاقی زیستی، خودمختاری، عدالت، فایده رسانی و نازیان مندی با مبانی جرم شناسی سبز و رویکردهای سه گانه فلسفی انسان محورانه، زیست محورانه و طبیعت محورانه آن همگرایی بین اخلاق زیستی و جرم شناسی سبز را به اثبات رسانده است. رویکردهای سه گانه فلسفی جرم شناسی سبز نیز در تطبیق با اصول چهارگانه اخلاق زیستی جایگاه ممتازی دارند؛ با این تفاوت که در رویکرد انسان محور به جرم انگاری فعالیت های مغایر با آزادی و سودمندی انسان ها می پردازد و رویکرد زیست محور انسان را یک گونه از گونه های حیوانی معرفی کرده و رفتارهای مخل زیست گونه های مختلف جاندار را جرم انگاری نموده است و رویکرد طبیعت محور نیز با توسعه شعاع جرم انگاری به فعالیت هایی که در تضاد با منافع جهان طبیعت است، اعم از جاندارانی نظیر حیوانات و گیاهان، کره زمین و فضای بالای سر آن به محافظت از زیست کره می پردازد.

 تحلیل مولفه های اخلاقی جرم شناسی سبز و تطبیق آن با قواعد اخلاق کاربردی مبین اهمیت و فایده آن در زمان کنونی است که در عین جدیدبودن باید مورد توجه قرار بگیرد.