نقد حقوقی اخلاقی قانون بیمه شخص ثالث از منظر رویکردهای پیشگیرانه با تاکید بر شخصی سازی مسیولیتprevention. Third party insurance

 یکی از مهم ترین مسایل مرتبط با امنیت و سلامت شهروندان در جوامع مختلف، کاهش جرایم رانندگی است. قوانین بیمه نقش مهمی در اتخاذ راهبردهای پیشگیرانه در این زمینه دارند. این مقاله سعی دارد تا رویکرد قانون بیمه شخص ثالث در راستای پیشگیری از جرایم رانندگی را از حیث میزان توجه به شخصیت راننده، مورد بررسی و ارزیابی قرار دهد.

 تحقیق حاضر از حیث روش، توصیفی تحلیلی است و از حیث شیوه گردآوری داده ها، به صورت کتابخانه ای انجام شده است.

ملاحظات اخلاقی: 

در تمامی مراحل این تحقیق از مطالعه اسناد تا تحلیل علمی سعی شده است تا اصول اخلاق در پژوهش رعایت شود و در تحلیل و نتیجه گیری نیز بر اساس اصل بی طرفی ارزشی و کنارگذاشتن ترجیحات شخصی عمل شود.

 قانون بیمه شخص ثالث رویکردهای پیشگیرانه را با تبعیت از اصول اخلاقی منع زیان رسانی و عدالت، از طریق ابزارهای مختلف، شامل توجه به ویژگی های راننده در صدور بیمه نامه، استقرار مسیولیت نهایی برای مقصر حادثه، تخفیف حق بیمه، آموزش و فرهنگ سازی، مطمح نظر قرار داده است، لیکن به واسطه عواملی چون تاکید بر صدور بیمه شخص ثالث بر مبنای ویژگی های خودرو و جبران محوربودن بیمه در مقایسه با پیشگیری محور بودن آن، عدم توجه کافی به فرهنگ سازی در راستای پیشگیری، ترجیح مسیولیت شرکت بیمه در پرونده های قضایی و تداوم نسبی اثر پوشش بیمه ای در افزایش حوادث رانندگی، کماکان دچار کاستی هایی در حوزه پیشگیری است.

 با تاکید بر شخصی سازی مسیولیت و محوریت فرد و ویژگی های او در محاسبات بیمه در کنار تدابیر پیشگیرانه کیفری و غیر کیفری مشتمل بر ایجاد پرونده شخصیت، فرهنگ سازی و آموزش مستمر و اجرای صحیح و قاطع قوانین، اثر پیشگیرانه قانون بیمه شخص ثالث محقق خواهد گردید.