اثربخشی شیوه های پلیسی با هنجارشکنان اخلاقی

افزایش برخی رفتار های غیر اسلامی افراد سود جو محقق را بر آن داشته که چنین تحقیقی را با هدف شناخت اثر بخشی روش های پلیسی با هنجار شکنان اخلاقی(تیپ های مانکنی و روابط غیر هنجاری در معابر عمومی و میادین) انجام دهد. سوال این است که چه بخشی از ناهنجاری های اخلاقی در جامعه نیازمند کار پلیسی است و جایگاه پلیس در کنار سایر سازمان های مردم نهاد در برخورد با هنجارشکنان کدام است؟

روش تحقیق: 

تحقیق حاضر از نظر نوع تحقیق کاربردی و از نقطه نظر روش پژوهش توصیفی و پیمایشی است. جامعه آماری  تحقیق هنجارشکنان اخلاقی دستگیر شده توسط پلیس امنیت اخلاقی تهران بزرگ است(101نفر)و محاسبه حجم نمونه بر پایه جدول مورگان 98 نفر است.ابرار گرد آوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته است که قبل ازاجرا اعتبار وپایایی آن تایید گردیده است(801/0=ơ) . داده ها نیز از طریق نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها نشان می دهد که از نقطه نظر جامعه آماری ، روش های برخوردی پلیس موجب کاهش اثربخشی پلیس با هنجارشکنان اخلاقی شده است. این امر منجر به کاهش اثر بخشی طرح امنیت اخلاقی در کنترل هنجارشکنان شده است.همچنین شیوه های پیشگیرانه پلیس تاحدودی منجر به افزایش اثر بخشی طرح امنیت اخلاقی درکنترل هنجار شکنان می گردد . 

به طور کلی پلیس باید با به کارگیری مامورین آموزش دیده، استفاده از پلیس زن و همکاری با نهاد های فرهنگی با هنجار شکنان اخلاقی مقابله کند و این مهم بر عملکرد  پلیس در مبارزه با هنجار شکنان اخلاقی اثر بخشی دارد.