پیش بینی نگرانی های دوران بارداری براساس کیفیت زناشویی و خودنظم جویی شناختی با نقش میانجی امنیت روانی

در دوران بارداری، کیفیت زندگی زناشویی و امنیت روانی زنان تهدید می شود. سلامت جسمی، روحی و روانی زن در این دوره اثرات قابل توجهی بر سلامت جنین، موفقیت در زایمان طبیعی و شیردهی دارد و سلامت را ارتقا دهد. حفظ امنیت روانی، خودتنظیمی شناختی هیجان و کیفیت روابط زناشویی می تواند در طول دوران بارداری از نگرانی های این دوره تا حدودی بکاهد. هدف پژوهش طراحی مدل ساختاری کیفیت زناشویی و خودنظم جویی شناختی با نقش میانجی امنیت روانی جهت پیش بینی نگرانی های دوران بارداری بود .

روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی پیش بین به روش مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان باردار از سن 25 تا 40 سال شهر یزد در سال 1402 بود که از بین آن ها تعداد 275 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای به صورت تصادفی از میان مراجع کنندگان زنان باردار به مراکز بهداشتی و درمانگاه های شهر یزد  انتخاب شدند.  جمع آوری اطلاعات با استفاده  از پرسشنامه های نگرانی های دوران بارداری آلدرسی و لین (2011)، کیفیت زناشویی باسبی و همکاران (1995)، امنیت روانی مازلو (2004) و خودنظم جویی شناختی هیجان گارنفسکی و همکاران (2002) انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با روش های همبستگی پیرسون و مدلیابی معادلات ساختاری به کمک نرم افزارهای       SPSS-19 و AMOS-20 انجام شد.

نتایج آزمون رگرسیون چند متغیری نشان داد متغیرهای خودنظم جویی شناختی هیجان (هیجان مثبت)49/0(R=، هیجان منفی)056/0(R= و کیفیت زناشویی)089/0(R= با میانجی گری امنیت روانی بر نگرانی های دوران بارداری اثر مستقیم و معنی داری دارند (05/0>P). امنیت روانی نیز بر نگرانی های دوران بارداری اثر مستقیم، منفی و معنی داری داشت (05/0>P).

نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد مدل ساختاری نگرانی های دوران بارداری بر اساس خودنظم جویی شناختی هیجان و کیفیت زناشویی با میانجی گری امنیت روانی از شاخص های برازش مطلوبی برخوردار بود و از این رو آگاهی از این متغیرها می تواند در کاهش نگرانی های دوران بارداری کمک کننده باشد.