الگوی ساز و کارهای مشارکت مردمی با پلیس در تامین امنیت پایدار

 یکی از عوامل اصلی و تاثیر گذار در موفقیت برنامه های پلیس در تامین امنیت عمومی، مشارکت مردمی و تقویت عوامل تقویت کننده آن می باشد. این پژوهش با هدف ارایه الگوی سازوکارهای مشارکت مردمی با پلیس در پیشگیری از جرم و تامین امنیت پایدار انجام پذیرفته است. تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی، از نظر ماهیت توصیفی و بر اساس نوع داده، کیفی است. جامعه آماری این پژوهش کلیه فرماندهان و مدیران ماموریتی سطوح عالی پلیس می باشند که برای تعیین نمونه از روش نمونه گیری هدفمند تا اشباع نظری استفاده گردید. ابراز جمع آوری داده مصاحبه نیمه ساختاریافته می باشد که روایی آن به روش صوری و پایایی آن از روش بازآزمون استفاده شد. سپس داده ها با استفاده از روش تحلیل محتوی مورد تجزیه وتحلیل قرارگرفت. در مجموع، تعداد 137 شاخص به عنوان سازوکارهای مشارکت مردمی با پلیس در پیشگیری از جرم و تامین امنیت پایدار شناسایی گردیدند که در قالب مدل پنج بعدی؛ اطلاع رسانی (34 شاخص)، مشارکت خواهی (35 شاخص)، مشارکت جویی (26 شاخص)، همکاری (23 شاخص) و توانمندسازی (19 شاخص) سامان داده شد. نتایج نشان می دهد پلیس برای پیشگیری از جرم و تامین امنیت پایدار باید سازوکارهای شناسایی شده در جلب مشارکت مردمی را که در قالب الگو طراحی شده است، در سطوح راهبردی، تاکتیکی و اجرایی در صدر برنامه های خود قرار داده و عملیاتی نماید.