اثر محلول پاشی برگی اسید آسکوربیک و اسید اگزالیک بر پاسخ های فیزیولوژیک توت فرنگی رقم ’کاماروسا‘

در سال های اخیر کاربرد اسیدهای آلی به دلیل تاثیر آنها در افزایش عملکرد کمی و کیفی گیاه و افزایش مقاومت به تنش های محیطی افزایش یافته است. به همین منظور، برای بررسی برخی پاسخ های فیزیولوژیک توت فرنگی رقم ’کاماروسا‘ به محلول پاشی برگی اسیدهای آلی، آزمایشی به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل: محلول پاشی با اسید آسکوربیک و اسید اگزالیک (هر کدام با غلظت یک میلی مولار) در سه مرحله (از مرحله اتمام گلدهی تا مرحله میوه سبز) با فواصل شش روز یک بار و تیمار شاهد (عدم محلول پاشی) بود. نتایج نشان داد که تیمار محلول پاشی اثر معنی داری بر سطح برگ، وزن تر، وزن خشک برگ، میزان کلروفیل های a، b و کل، کارتنویید، قند کل، فلاونویید و فنل کل داشت. بیشترین میانگین سطح برگ (08/314 سانتی متر مربع)، وزن تر و خشک برگ (به ترتیب 78/1 و 56/0 گرم)، کلروفیل a و کارتنویید کل (به ترتیب 43/0 و 29/0 میلی گرم بر گرم)، قند کل (43/1 میکروگرم بر گرم)، فنل کل (70/0 میلی گرم بر گرم) و فلاونویید کل (19/0 میلی گرم بر گرم) در کاربرد اسید اگزالیک مشاهده شد. تیمار شاهد دارای کمترین میانگین در تمام صفت های مورد مطالعه (به جز کارتنویید) بود. مصرف اسید آسکوربیک و اسید اگزالیک سبب افزایش رنگیزه های فتوسنتزی شد و نسبت به تیمار شاهد به طور میانگین 22 درصد میزان کلروفیل کل را افزایش داد. به علاوه، محلول پاشی با اسید آسکوربیک و اگزالیک باعث افزایش مواد جامد محلول، فعالیت آنتی اکسیدانی و فلاونویید میوه نسبت به شاهد شد. همچنین میوه های برداشت شده از گیاهان تیمار شده با اسید اگزالیک، آنتوسیانین و فنل کل بیشتری نسبت به میوه های برداشت شده از گیاهان تیمار شده با اسید آسکوربیک و شاهد دارا بودند. میوه های گیاهان تیمار شده با اسید آسکوربیک نسبت به گیاهان تیمار شده با اسید اگزالیک، ویتامین ث و اسیدیته قابل تیتر کمتر و شاخص طعم بالاتری داشتند. به طور کلی با توجه به نتایج مشخص شد که محلول پاشی برگی اسید آسکوربیک و اسید اگزالیک با افزایش رنگیزه های فتوسنتزی و زیست توده، باعث بهبود صفات کیفی و محتوای ترکیبات مرتبط با سلامتی در میوه توت فرنگی رقم ’کاماروسا‘ شد.