تحلیل و نقد سنتز‎های زمانی دلوز

این پژوهش می کوشد تا سنتزهای زمانی دلوز را مورد تحلیل و نقادی قرار دهد. بنابراین هدف اصلی این مقاله، بررسی انتقادی دیدگاه دلوز درباره زمان است که در قالب سنتزهای زمانی سه گانه مطرح می شود. اگرچه دلوز هریک از این سنتزهای زمانی را با الهام از یک فیلسوف خاص مطرح می کند، اما نگاه کلی او در اینجا به کانت و تعریف او از زمان است. سنتز اول، سنتز منفعل عادت است که به مثابهامری ناآگاهانه و پیشاآگاهانه اتفاق می افتد. سنتز دوم، سنتز فعال حافظه است که با مفهوم گذشته نهفته (virtual) برگسونی رابطه ای تنگاتنگ دارد. دلوز سنتز سوم را با استفاده از تعریف کانتی زمان به مثابهصورت محض و تهی، مفهوم برش و وقفه، و همچنین بازگشت جاودانه نیچه، مطرح می کند. در نقد دلوز، دست کم می توان سه اشکال را وارد ساخت. (1) جداسازی مفاهیم از کانتکست اصلی آن، ارتباط میان مفهوم در شکل فعلی و قبلی اش را ناروشن باقی می گذارد و شباهت آن ها را مبهم رها می کند. (2) نوع ترکیب این مفاهیم مشخص نیست. اینکه آیا از نوع متافیزیکی است یا از نوع واقعی یا جز آن. و (3) استفاده دلوز از این مفاهیم متنوع، کاملا به تفسیر و خوانش خاصی از آن ها متکی است و لزوما شامل خوانش های دیگر نمی شود.