رابطه نارسائی هیجانی و بهزیستی روانشناختی در بین زنان باردار

  در دو دهه گذشته، توجه علمی گسترده به تنظیم هیجان و تاثیر اختلالات هیجانی بر سلامت جسمی و روانی صورت گرفته است. مفهوم نارسایی هیجانی ریشه در روانشناسی عواطف و بیماریهای روان تنی دارد. بسیاری از بیماران مبتلا به شکایات روان تنی مشکلاتی در خود تنظیمی هیجانی نشان دادند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه نارسائی هیجانی و بهزیستی روانشناختی در بین زنان باردار 5 تا 7 ماهه بود. 
روش پژوهش حاضر توصیفی-همبستگی بود. جامعه پژوهش شامل زنان باردار 5 تا 7 ماهه استان مازندران در سال 1401 بودند که با مراجعه به مراکز بهداشتی و درمانی و با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند، تعداد 200 نفر از این زنان انتخاب شدند. سپس مقیاس نارسایی هیجانی (TAS-20) و  مقیاس بهزیستی روانشناختی (PWB) بر روی آنان اجرا شد و پرسشنامه ها با استفاده از روش آماری همبستگی و رگرسیون، تجزیه و تحلیل شدند.
نتایج آماری به دست آمده نشان داد که بین نارسایی هیجانی و بهزیستی روانشناختی رابطه معکوس وجود دارد (r = -0.388, p < 0.01). همچنین 53 درصد از تغییرات واریانس نمرات بهزیستی روانشناختی با نمرات نارسائی هیجانی قابل تبیین است.
بنابراین می توان نتیجه گرفت نارسائی هیجانی می تواند بهزیستی روانشناختی را پیش بینی کند.