جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « زنان باردار » در نشریات گروه « روانشناسی »
تکرار جستجوی کلیدواژه «زنان باردار» در نشریات گروه «علوم انسانی»-
مقدمهبارداری با تغییرات جسمانی و هیجانی همراه است که شرایط خاص کووید-19 می تواند در بر سطح اضطراب سلامتی آن دامن بزند. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان راه حل محور کوتاه مدت بر نگرش تزریق واکسن و اضطراب سلامت در زنان باردار در همه گیری کووید-19 انجام شد.روشطرح پژوهش حاضر شبه آزمایشی از نوع پیش و پس آزمون بود. نمونه آماری را 30 نفر از زنان باردار مراجعه کننده به مرکز خدمات جامع سلامت سیاهکل تشکیل دادند که به صورت هدفمند غیر تصادفی انتخاب و در دو گروه 15 نفره آزمایش و گواه به صورت تخصیص تصادفی جایدهی شده و به پرسشنامه های اضطراب سلامتی (سالکوسیکس و وارویک، 1989) و نگرش واکسن (رحمانیان و همکاران، 1399) به صورت داوطلبانه پاسخ دادند. گروه آزمایش، درمان راه حل محور کوتاه مدت (کار دشازر و همکاران، 2006) را در 5 جلسه دریافت کرد و گروه گواه مداخله ای دریافت نکرد. داده ها با تحلیل کوواریانس تحلیل شد.یافته هایافته ها نشان داد درمان راه حل محور کوتاه مدت بر نگرش تزریق واکسن و اضطراب سلامت در زنان باردار در همه گیری کووید-19 اثر دارد (05/0>P).نتیجه گیریبراساس نتایج به دست آمده می توان گفت در شرایط بحرانی با کاربست مداخله های راه حل محور و کوتاه مدت می توان نگرش ارتقاء سلامت از طریق تزریق واکسن کووید-19 را در زنان باردار افزایش داد و اضطراب سلامتی را در ایشان کاهش داد.کلید واژگان: اضطراب سلامت, همه گیری کووید-19, درمان راه حل محور کوتاه مدت, زنان باردار, نگرش تزریق واکسن}ObjectivePregnancy is associated with physical and emotional changes, and the special conditions of Covid-19 can increase the level of health anxiety. The present study was conducted to investigate the effectiveness of short-term solution-oriented treatment on vaccine injection attitude and health anxiety in pregnant women during the Covid-19 pandemic.MethodThe design of the current research was a quasi-experimental type of pre-test and post-test. The statistical sample consisted of 30 pregnant women referring to the Center Integratedated HealthcServicesices in Siahkal County, who were selected purposefully and non-randomly, and was placed in groups of 15 people, the experimental and the control, by random allocation, signed to health anxiety questionnaires (Salkosix and Warwick, 1989) and vaccine attitude (Rahmanian et al., 2019) answered voluntarily. The experimental group received short-term solution-oriented therapy (De Sahzer et al., 2006) in 5 sessions, and the control group did not receive any intervention. The data were analyzed by analysis of covariance.ResultsThe findings showed that short-term solution-oriented treatment has an effect on vaccine injection attitude and health anxiety in pregnant women during the Covid-19 pandemic (P<0.05). So that the average vaccine injection attitude in the experimental group increased from 27 to 48 in the post-test phase and the average health anxiety decreased from 52 to 32 in pregnant women. Based on the results presented about the descriptive indicators and the difference between the two test and control groups in the post-test of these indicators, it can be said that the short-term solution-oriented treatment reduces health anxiety (49%) and improves vaccine injection attitude (71%) has a significant effect in pregnant women during the Covid-19 pandemic.ConclusionBased on the educational content in this approach, instead of focusing on the problems that will arise from the hypothetical consequences of the Covid-19 vaccine, pregnant women should find a way by examining the evidence and the percentage of benefits and losses of inappropriate solutions such as avoiding the injection of the vaccine. They looked carefully for a solution to cure and eradicate this viral disease and in this way they have changed their attitude towards the Covid-19 vaccine. Therefore, the solution-oriented treatment was guided based on the solution of the elimination of covid-19 and the immunization of people through the change of attitude and hope for the health of the mother and the fetus. This approach in pregnant women focused on highlighting the capabilities and successes of vaccination and creating health in mothers and fetuses during the treatment process..Based on the obtained results, it can be said that in critical situations, with the use of solution-oriented and short-term interventions, it is possible to increase the attitude of health promotion through the injection of the Covid-19 vaccine in pregnant women and reduce their health anxiety.Keywords: Health Anxiety, COVID-19 Pandemic, Short-Term Solution-Oriented Treatment, Pregnant Women, Vaccine Injection Attitude}
-
هدفبارداری دورانی بسیار با اهمیت است که گاهی با عوارض مختلفی همچون اضطراب دوران بارداری همراه می شود. بنابراین شناسایی به موقع و زودهنگام این اضطراب می تواند نقش مهمی در سلامت زنان باردار داشته باشد. هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه خلاقیت هیجانی و اضطراب بارداری در زنان باردار پنج تا هشت ماهه بود.روشروش پژوهش حاضر توصیفی-همبستگی بود. جامعه پژوهش شامل زنان باردار 5 تا 8 ماهه استان مازندران در سال 1401 بودند که با مراجعه به مراکز بهداشتی و درمانی و با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند، به تعداد 200 نفر انتخاب شدند. سپس پرسشنامه های خلاقیت هیجانی(ECI) و پرسشنامه اضطراب بارداری(PRAQ) بر روی آنان اجرا شد. داده ها با استفاده از آزمون ضریب همبستگی و رگرسیون تجزیه و تحلیل شدند.نتایجتحلیل ها نشان داد که بین خلاقیت هیجانی و اضطراب بارداری رابطه معکوس وجود دارد (r = -0.388، P <0.01). تقریبا 53 درصد از واریانس در نمرات بهزیستی روانشناختی را می توان به ناگویی هیجانی نسبت داد.نتیجه گیریبنابراین می توان نتیجه گرفت که تقویت خلاقیت هیجانی در دوران بارداری می تواند در کاهش اضطراب بارداری نقش داشته باشد.کلید واژگان: اضطراب بارداری, خلاقیت هیجانی, زنان باردار}ObjectivePregnancy is a very important period that sometimes comes with various complications such as anxiety during pregnancy. Therefore, timely and early identification of this anxiety can play an important role in the health of pregnant women. This research aimed to explore the association between alexithymia and psychological well-being in pregnant women during their 5th to 7th month of pregnancy.MethodsThe study population consisted of pregnant women from the Mazandaran province, Iran, during 2022-2023. Employing purposive sampling, 200 pregnant women were selected from health centers. Participants completed the Toronto Alexithymia Scale-20 (FTAS-20) and the Psychological Well-being Scale (RSPWB). The data were analyzed using correlation and regression tests.Resultsanalyses revealed an inverse relationship between alexithymia and psychological well-being (r = -0.388, p < 0.01). Approximately 53% of the variance in psychological well-being scores could be attributed to alexithymia.ConclusionIn conclusion, alexithymia serves as an effective predictor of maternal psychological well-being.Keywords: Emotional Creativity, Pregnancy Anxiety, Pregnant Owmen}
-
هدفدر دو دهه گذشته، توجه علمی گسترده به تنظیم هیجان و تاثیر اختلالات هیجانی بر سلامت جسمی و روانی صورت گرفته است. مفهوم نارسایی هیجانی ریشه در روانشناسی عواطف و بیماریهای روان تنی دارد. بسیاری از بیماران مبتلا به شکایات روان تنی مشکلاتی در خود تنظیمی هیجانی نشان دادند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه نارسائی هیجانی و بهزیستی روانشناختی در بین زنان باردار 5 تا 7 ماهه بود.روشروش پژوهش حاضر توصیفی-همبستگی بود. جامعه پژوهش شامل زنان باردار 5 تا 7 ماهه استان مازندران در سال 1401 بودند که با مراجعه به مراکز بهداشتی و درمانی و با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند، تعداد 200 نفر از این زنان انتخاب شدند. سپس مقیاس نارسایی هیجانی (TAS-20) و مقیاس بهزیستی روانشناختی (PWB) بر روی آنان اجرا شد و پرسشنامه ها با استفاده از روش آماری همبستگی و رگرسیون، تجزیه و تحلیل شدند.نتایجنتایج آماری به دست آمده نشان داد که بین نارسایی هیجانی و بهزیستی روانشناختی رابطه معکوس وجود دارد (r = -0.388, p < 0.01). همچنین 53 درصد از تغییرات واریانس نمرات بهزیستی روانشناختی با نمرات نارسائی هیجانی قابل تبیین است.نتیجه گیریبنابراین می توان نتیجه گرفت نارسائی هیجانی می تواند بهزیستی روانشناختی را پیش بینی کند.کلید واژگان: بهزیستی روانشناختی, زنان باردار, نارسائی هیجانی}ObjectiveOver the past two decades, there has been widespread scientific attention to emotion regulation and the impact of emotional dysregulation on physical and mental health. The concept of alexia is rooted in the psychology of emotions and psychosomatic diseases. Many patients with psychosomatic complaints showed problems in emotional self-regulation. This research aimed to explore the association between alexithymia and psychological well-being in pregnant women during their 5th to 7th month of pregnancy.MethodsThe study population consisted of pregnant women from the Mazandaran province, Iran, during 2022-2023. Employing purposive sampling, 200 pregnant women were selected from health centers. Participants completed the Toronto Alexithymia Scale-20 (FTAS-20) and the Psychological Well-being Scale (RSPWB). Pearson's correlation coefficient and regression test were used to analyze the data.ResultsResults revealed an inverse relationship between alexithymia and psychological well-being (r = -0.388, p < 0.01). Approximately 53% of the variance in psychological well-being scores could be attributed to alexithymia.ConclusionIn conclusion, alexithymia serves as an effective predictor of maternal psychological well-being.Keywords: alexithymia, Pregnant women, Psychological Well-Being}
-
هدفپژوهش حاضر با هدف ارایه مدل ساختاری اختلال های اضطرابی بر اساس اضطراب کرونا با نقش میانجی راهبردهای مقابله ای در زنان باردار انجام شده است. روش پژوهش: این مطالعه از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه اجرا، توصیفی از همبستگی و معادلات ساختاری است. در حوزه جمع آوری اطلاعات پژوهش از دو روش کتابخانه ای و میدانی استفاده گردید. در بخش میدانی برای جمع آوری اطلاعات مورد نیاز پژوهش، پرسشنامه های اختلال اضطراب فراگیر (GAD-13) اسپیتزر و همکاران (2006)، اضطراب کرونا علی پور و همکاران (1398) و راهبردهای مقابله ای لازاروس و فولکمن (1988) استفاده گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارهای SPSS22 و AMOS استفاده شد.یافته هانتایج مطالعه نشان داد، اختلال های اضطرابی بر اساس اضطراب کرونا پیش بینی می شود (0.01>p). همچنین نتایج نشان داد، راهبردهای مقابله ای در ارتباط بین اختلال های اضطرابی و اضطراب کرونا نقش میانجی دارد (0.01>p). نتایج دیگر نشان داد، بین اختلال های اضطرابی یا اضطراب کرونا با نقش میانجی راهبردهای مقابله ای در زنان باردار، ارتباط وجود دارد (0.01>p).نتیجه گیریبنابراین، می توان نتیجه گرفت که اختلال های اضطرابی می تواند توسط اضطراب کرونا با میانجی گری راهبردهای مقابله ای در زنان باردار پیش بینی شود.کلید واژگان: اختلال های اضطرابی, اضطراب کرونا, راهبردهای مقابله ای, زنان باردار}AimThe current research aims to present a structural model of anxiety disorders based on COVID-19 anxiety with the mediating role of coping strategies in pregnant women.MethodsThis study is applied in terms of its objective, and descriptive-correlational and structural equation modeling in terms of its implementation. Data collection methods included both library and field research. In the field research, questionnaires were used to collect necessary data, including the Generalized Anxiety Disorder (GAD-13) questionnaire by Spitzer et al. (2006), the COVID-19 Anxiety questionnaire by Alipour et al. (2019), and Lazarus and Folkman’s (1988) coping strategies. SPSS22 and AMOS software were utilized for data analysis.ResultsThe results indicated that anxiety disorders can be predicted based on COVID-19 anxiety (p<0.01). Additionally, coping strategies were found to play a mediating role in the relationship between anxiety disorders and COVID-19 anxiety (p<0.01). The study also revealed a significant association between anxiety disorders or COVID-19 anxiety and the mediating role of coping strategies in pregnant women (p<0.01).ConclusionTherefore, it can be concluded that anxiety disorders in pregnant women can be predicted by COVID-19 anxiety with the mediation of coping strategies.Keywords: anxiety disorders, Corona Anxiety, coping strategies, Pregnant women}
-
پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل پیش بینی کیفیت زندگی براساس تاب آوری روانی و صمیمیت با همسر با میانجی گری اضطراب بارداری در زنان باردار صورت پذیرفت. روش پژوهش، توصیفی-همبستگی و تحلیل مسیر بود. جامعه آماری شامل زنان باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی و مطب متخصصان زنان شهر اهواز در شش ماهه دوم سال 1398 بود. نمونه آماری شامل 400 زن باردار بود که به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه کیفیت زندگی (QLQ)، پرسشنامه اضطراب بارداری (PAQ)، پرسشنامه تاب آوری روانی (PRQ) و پرسشنامه صمیمیت زوجین (CIQ) بود. تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل مسیر و آزمون بوت استراپ صورت گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS و Amos نسخه 23 استفاده شد. نتایج نشان داد تاب آوری روانی، صمیمیت با همسر و اضطراب بارداری با کیفیت زندگی دارای رابطه معنادار است (01/0>p). همچنین تاب آوری روانی، صمیمیت با همسر و اضطراب بارداری بر کیفیت زندگی دارای اثر مستقیم معنادار است (01/0>p). علاوه براین نتایج بوت استراپ نشان داد اضطراب بارداری در رابطه تاب آوری روانی و صمیمیت با همسر با کیفیت زندگی زنان باردار دارای نقش میانجی گر معنادار است (01/0>p). درنهایت مدل از برازش مناسبی برخوردار بود. با توجه به نقش میانجی معنادار اضطراب بارداری لازم است درمانگران بالینی با به کارگیری روش های درمانی روان شناختی کارآمد، اضطراب بارداری زنان باردار را کاهش دهند.کلید واژگان: اضطراب بارداری, تاب آوری روانی, زنان باردار, صمیمیت با همسر, کیفیت زندگی}The purpose of the current investigation was to develop a predictive model for quality of life in expectant women based on psychological resilience and couple intimacy, with pregnancy anxiety serving as a mediator. Pathway analysis and descriptive-correlational methods comprised the research design. During the fall and winter of 2019, expectant women who were referred to hygiene centers and gynecologists’ offices in the city of Ahvaz comprised the statistical population. Four hundred expectant women comprised the statistical population; they were selected using a readily available sampling method. Quality of Life Questionnaire (QLQ), Pregnancy Anxiety Questionnaire (PAQ), Psychological Resilience Questionnaire (PRQ), and Couple Intimacy Questionnaire (CIQ) were among the administered questionnaires. Through the utilization of Bootstrap testing and pathway analysis, the data was analyzed. SPSS version 23 and Amos version 23 were utilized for this purpose. Quality of life is significantly correlated with psychological resilience, couple intimacy, and pregnancy anxiety, according to the findings (p<0.01). Furthermore, it is noteworthy that psychological resilience, couple intimacy, and pregnancy anxiety exert a substantial direct impact on quality of life (p<0.01). Furthermore, the results of the Bootstap test indicated that pregnancy anxiety mediates the relationship between couple intimacy and expectant women’s quality of life and psychological resilience (p<0.01). Finally, the model exhibited a satisfactory level of fit. Given the substantial mediating function of pregnancy anxiety, it is imperative that clinical therapists employ efficacious psychological therapy methods to reduce the anxiety of pregnant women.Keywords: Couple Intimacy, Pregnancy Anxiety, pregnant women, psychological resilience, quality of life}
-
فصلنامه علوم روانشناختی، پیاپی 131 (بهمن 1402)، صص 2321 -2326زمینه
درصد بالایی از زنان باردار علایم اضطرابی را تجربه می کنند. مرور مطالعات اخیر نشان می دهد مداخلات روانشناختی کنونی کانون تمرکز خود را بر دوران بارداری قرار نداده اند. ازاین رو توجه به اهمیت بررسی اختلالات اضطرابی دوران بارداری و تاثیر این اختلالات بر نظام سلامت روان، ارزیابی اختلالات اضطرابی باید مورد توجه مطالعات بالینی کنترل شده قرار بگیرد.
هدفهدف این مطالعه بررسی تاثیر روان درمانی شناختی-رفتاری مبتنی بر کامپیوتر (ECBT) بر نظم جویی هیجان زنان باردار بود.
روشاین مطالعه از نوع شبه آزمایشی بود. جامعه مورد مطالعه را زنان باردار هفته 30-13 باردار، تک قل و مبتلا به اختلالات اضطرابی شهرستان بابل تشکیل می دهند. در یک طرح پیش آزمون و پس آزمون، 84 زن باردار در هفته های 30-13 بارداری، در کلینیک های بارداری به دو گروه آزمایش (42 نفر) و گواه (42 نفر) تقسیم شدند. شرکت کنندگان در هر دو گروه پرسشنامه نظم جویی شناختی هیجان گارنفسکی (2002) را در دو سری پیش آزمون و پس آزمون تکمیل کردند. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس اندازه گیری های مکرر و نرم افزارSPSS 26 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته هانتایج این مطالعه نشان داد که ECBT قادر به بهبود نظم جویی هیجان در زنان باردار است (05/0 <p). پیش آزمون و پس آزمون نظم جویی هیجان تفاوت معناداری را در ارزیابی اندازه گیری مکرر نشان داد.
نتیجه گیرینتایج این مطالعه، به کارگیری درمان شناختی رفتاری مبتنی برکامپیوتر را در کاهش مشکلات هیجانی زنان باردار مبتلا به اختلالات اضطرابی پیشنهاد می کند. همچنین نتایج به دست آمده به روانشناسان و متخصصان حوزه سلامت زنان کمک می کند بینش های جدیدی در ارتباط با درمان های برخط کسب کنند.
کلید واژگان: درمان شناختی-رفتاری مبتنی بر کامپیوتر, تنظیم هیجان, زنان باردار, اختلالات اضطرابی}BackgroundA high percentage of pregnant women experience anxiety symptoms. A review of recent studies shows that current psychological interventions have not focused on pregnancy. Therefore, considering the importance of investigating anxiety disorders during pregnancy and the impact of these disorders on the mental health system, the evaluation of anxiety disorders should be considered in controlled clinical studies.
AimsThe aim of this study was to investigate the effect of computer-based cognitive-behavioral psychotherapy (ECBT) on emotion regulation in pregnant women with anxiety.
MethodThis study was quasi-experimental. The studied population consists of pregnant women from 13 to 30 weeks pregnant, singletons, and suffering from anxiety disorders in Babol city. In a pre-test and post-test design, 84 pregnant women at 13-30 weeks of pregnancy were divided into two experimental groups (n = 42) and control (n = 42). The participants in both groups completed Garnevsky's (2002) cognitive emotion regulation questionnaire in two pre-test and post-test series. The data were analyzed using variance analysis of repeated measurements and SPSS 26 software.
ResultsThe results of this study showed that ECBT is able to improve emotion regulation in pregnant women (p<0.05). The pre-test and post-test of emotion regulation showed a significant difference in repeated measurement evaluation.
ConclusionThe results of this study suggest the use of computer-based cognitive behavioral therapy in reducing the emotional problems of pregnant women with anxiety disorders. Furthermore, the obtained results help psychologists and specialists in the field of women's health to gain new insights in relation to online treatments.
Keywords: Computerized cognitive behavioral therapy, pregnant women, Emotion regulation, anxiety disorders} -
هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش ذهن آگاهی بر کیفیت خواب و نگرش به زایمان طبیعی زنان باردار بود. طرح پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون، پس آزمون، پیگیری با گروه گواه بود. جامعه ی آماری در این پژوهش شامل همه ی زنان باردار مراجعه کننده به بیمارستان میلاد در شهر تهران در سال 1400 بودند. گروه نمونه مشتمل بر 30 زن باردار بود که به صورت دردسترس انتخاب شده و به تصادف در دو گروه 15 نفری قرار گرفتند. انتخاب گروه نمونه به صورت هدفمند و جایگذاری آن ها در دو گروه به صورت تصادفی بود. پس از اجرای پیش آزمون گروه آزمایش در 8 جلسه آموزش ذهن آگاهی شرکت کرد و گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکرد. در پایان در هر دو گروه پس آزمون اجرا شد و پس از دو ماه مرحله پیگیری اجرا شد. ابزار پژوهش شامل مقیاس خواب آلودگی آپوورث (1991) و پرسشنامه نگرش به زایمان طبیعی هارمن (1988) بودند. داده های پژوهش پس از بررسی و تایید مفروضات آماری با روش تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر تحلیل شدند. نتایج تحلیل داده ها تاثیر آموزش ذهن آگاهی بر بهبود کیفیت خواب و نگرش به زایمان طبیعی را در زنان باردار مورد تائید قرار داد(p<0.05). همچنین تفاوت بین مراحل پس آزمون - پیگیری در معنی دار نبود که بیانگر ماندگاری اثر آموزش در مرحله ی پیگیری بود (p>0.05).
کلید واژگان: ذهن آگاهی, کیفیت خواب, نگرش به زایمان طبیعی, زنان باردار}The purpose of this study was to determine the effectiveness of mindfulness education on sleep quality and attitude towards natural childbirth of pregnant women. Research design was semi-experimentala pre-test, post-test, follow-up with the control group. The statistical population of this study included all pregnant women referred to Milad Hospital in Tehran during the year 2021. The sample consisted of 30 pregnant women who were randomly selected and randomly divided into two groups of 15. Selection of the sample group was purposeful and placement of them in two groups randomly. After performing the pre-test, the experimental group participated in 8 sessions of Mindfulness training and the control group did not receive any intervention. At the end, in both groups, the post-test was performed and after two months of follow-up. The research instruments included the Apoplex sleepiness scale (1991) and Harman natural childbirth attitude questionnaire (1988). The data were analyzed after confirmation of statistical assumptions by repeated measures of variance analysis. The results of data analysis confirmed the effect of mindfulness training on improving the quality of sleep and attitude towards natural childbirth in pregnant women (p <0.05). Also, the difference between post-test and follow-up stages was not significant, indicating that the effect of education was on the follow-up period (p> 0.05).
Keywords: Mindfulness, Sleep Quality, Attitude Towards Natural Childbirth, Pregnant Women} -
مقدمهدر طول همه گیری کووید-19، مطالعات متعددی شیوع اضطراب و افسردگی را در زنان باردار شناسایی کرده اند. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر نوروفیدبک بر اضطراب بارداری و افسردگی پریناتال در زنان باردار انجام شد.روشاین پژوهش یک طرح آزمایشی تک آزمودنی از نوع طرح خط پایه چندگانه با دوره پیگیری بود. 3 زن باردار مبتلا به اضطراب بارداری و افسردگی پریناتال براساس روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت پلکانی به تحقیق وارد شدند. ابزارهای به کار رفته شامل درمان نوروفیدبک، مقیاس های اضطراب بارداری و مقیاس افسردگی بک- ویرایش دوم بود. داده ها با استفاده از تحلیل چشمی، اندازه اثر و درصد بهبودی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافتهنوروفیدبک به طور معناداری موجب کاهش شدت علایم اضطراب بارداری و افسردگی پریناتال شد، به طوری که درصد بهبودی برای بیمار اول، دوم و سوم در علایم اضطراب بارداری به ترتیب 72، 74 و 71 درصد و در علایم افسردگی پریناتال 72، 77 و 77 درصد به دست آمد. تحلیل های دیداری و نتایج تحلیل های درون موقعیتی و بین موقعیتی نیز حاکی از تفاوت معنادار بین مرحله خط پایه و مداخله برای همه آزمودنی ها بود (PND>70 و PAND>50). ماندگاری اثر نوروفیدبک در مرحله پیگیری نیز تایید شد.نتیجه گیرینوروفیدبک در بهبود علایم زنان باردار مبتلا به اضطراب بارداری و افسردگی پریناتال موثر است. نتیجه این پژوهش و پژوهش های مشابه می توانند در حوزه های تشخیصی و درمانی علایم روانی در زنان باردار مورد استفاده قرار گیرد.کلید واژگان: نوروفیدبک, اضطراب, افسردگی, زنان باردار, کوید-19}ObjectivesDuring the pandemic COVID-19, numerous studies displayed an increase in anxiety and depression in pregnant women. This present study aimed to investigate the effect of neurofeedback therapy on pregnancy anxiety and prenatal depression in pregnant women.MethodsThe study was a single-case experimental study with multiple baseline design with a follow-up period. Three pregnant women were selected according to purposive sampling method and entered the study gradually in fixed intervals. The research tools included the neurofeedback therapy, Pregnancy Related Anxiety Questionnaire (PRAQ) and Beck Depression Inventory Second Edition (BDI-II).ResultsThe findings showed that the neurofeedback reduced the severity of pregnancy anxiety and prenatal depression symptoms in both post-treatment and follow-up stages, so that the percentage of improvement for the first, second and third participants in the symptoms of pregnancy anxiety was 72%, 74% and 71% in post-treatment and 75%, 80% and 73% in follow-up stage, respectively. The percentages of improvement for the first, second and third participants in the symptoms of prenatal depression were also 72%, 77% and 77% in post-treatment and 79%, 77% and 83% in follow-up stages, respectively. Moreover, the overall percentages of improvement in post-treatment and follow-up stage in the symptoms of pregnancy anxiety were 72% and 79% and in the symptoms of prenatal depression was 75% and 80%, respectively. In addition, at the end of the intervention sessions and at the 1-month follow-up, all the three patients scored less than 14 on BDI-II, which indicated the clinical significance of the reduction of their depression symptoms on this scale. The visual analyses and the results of inter-positional and intra-positional analyses showed a significant difference between baseline and intervention stage for all subjects (PND>70, PAND>50). The percentages of non-overlapping data (PND) as a measure of effect size for the first, second and third participants in the symptoms of pregnancy anxiety were 83%, 100% and 83% respectively. The percentages of all non-overlapping data (PAND) as the second effect size criterion for the subjects were also 87.5%, 100% and 90%, respectively, which shows the effectiveness of the intervention for all the three subjects in the symptoms of pregnancy anxiety. The percentages of non-overlapping data (PND) for the first, second and third participants in the symptoms of prenatal depression were 83%, 83% and 67% respectively. The percentages of all non-overlapping data (PAND) for the subjects were 87.5%, 89% and 800% respectively, which shows the effectiveness of the intervention for all the three subjects in the symptoms of prenatal depression.Keywords: Neurofeedback, Pregnancy Anxiety, Prenatal Depression, Covid -19}
-
چکیدهمقدمهانتظار طولانی مدت برای به دنیا آمدن و نگرانی مدام برای حفظ سلامت نوزاد در همه دوران بارداری همراه مادر است. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان شناختی - رفتاری و فراشناخت درمانی بر اضطراب و شاخص های زیستی در زنان باردار بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون - پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر متشکل از تمامی زنان باردار در 3 ماهه دوم بارداری مراجعه کننده به بیمارستان ها و کلینیک های بارداری شهر تهران در سال 1400-1399 بود. که تعداد 45 نفر به شیوه هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه قرار گرفتند. ابزار این پژوهش شامل پرسشنامه های اضطراب کتل، بازوبند مخصوص دستگاه فشارسنج و کیت تست گلوکز بود. برای گروه آزمایش اول درمان فراشناخت سیستم آلمانی - کانادایی - ایرانی و برای گروه آزمایش دوم درمان شناختی - رفتاری در 8 جلسه 90 دقیقه ای برگزار شد، اما گروه گواه مداخله ای دریافت نکرد. داده ها با بهره گیری از تحلیل واریانس آمیخته و از طریق نرم افزارSPSS-26 تجزیه وتحلیل شدند.یافته هانتایج حاکی از آن بود که درمان فراشناختی و درمان شناختی رفتاری باعث افزایش بهزیستی روانشناختی و کاهش فشار خون و قند خون در پایان مداخلات و دوره پیگیری شده بودند (05/0>p). روش فراشناخت درمانی باعث کاهش بیشتر شاخص های زیستی و کاهش بیشتر اضطراب شده است (05/0>p).نتیجه گیریبه دلیل تاثیری که درمان فراشناخت بر اصلاح باورهای فراشناختی موثر بر اضطراب و افزایش قند خون و فشار خون در زنان باردار دارد می تواند به تنهایی و یا با درمان مکمل در کاهش شاخص های زیستی و کاهش اضطراب در زنان باردار موثر باشد.کلید واژگان: اضطراب, درمان شناختی - رفتاری, زنان باردار, فراشناخت درمانی, شاخص های زیستی}Abstract Introduction andaimA long wait to give birth and constant concern for the health of the baby accompany the mother during all pregnancy periods. The aim of the present study was to compare the efficacy of cognitive-behavioral therapy and metacognitive therapy on anxiety and biological indicators in pregnant women.MethodsThe present study was a semi-experimental study with a pre-test-post-test-follow-up design with a control group. The statistical population of the present study consisted of all pregnant women in the second 3 months of pregnancy who referred to the hospitals and pregnancy clinics of Tehran in 2020-2021. 45 people were selected in a purposeful way and randomly assigned to two experimental groups and one control group. The tools of this research included Cattell's anxiety questionnaires (1957), special armband for sphygmomanometer and glucose test kit. For the first experimental group, German - Canadian - Iranian system metacognitive therapy and for the second experimental group cognitive behavioral therapy were held in 8 sessions of 90 minutes, but the control group did not receive any intervention. The data were mixed using analysis of variance and analyzed through spss-26 software.ResultsThe results indicated that metacognitive therapy and cognitive behavioral therapy increased psychological well-being and decreased blood pressure and blood sugar at the end of the interventions and the follow-up period (p<0.05). The method of metacognitive therapy has caused a further decrease in biological indicators and a further increase in anxiety (p<0.05).ConclusionDue to the effect that metacognitive therapy has on correcting metacognitive beliefs affecting anxiety and increasing blood sugar and blood pressure in pregnant women, it can be effective alone or with complementary treatment in reducing biological indicators and reducing anxiety in pregnant women.Keywords: Anxiety, Biological Indicators, Cognitive-behavioral therapy, Metacognitive therapy, Pregnant women}
-
پژوهش حاضر با هدف ارایه مدل پیش بینی کیفیت زندگی بر اساس دلبستگی مادر به جنین با میانجی گری اضطراب بارداری در زنان باردار صورت پذیرفت. روش پژوهش، توصیفی- همبستگی و تحلیل مسیر بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل زنان باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی و مطب متخصصین زنان شهر اهواز در شش ماهه دوم سال 1398 بود. نمونه آماری شامل 400 زن باردار بود که با استفاده از روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه کیفیت زندگی (وار و شربوم، 1992) (QLQ)، پرسشنامه اضطراب بارداری (وندنبرگ، 1990) (PAQ) و پرسشنامه دلبستگی مادر به جنین (کرانلی، 1981) (MAFQ) بود. تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل مسیر و آزمون بوت استراپ صورت گرفت. نتایج نشان داد دلبستگی مادر به جنین و اضطراب بارداری با کیفیت زندگی دارای رابطه معنادار است (01/0>p). همچنین دلبستگی مادر به جنین و اضطراب بارداری بر کیفیت زندگی دارای اثر مستقیم معنادار است (01/0>p). علاوه بر این نتایج بوت استراپ نشان داد که اضطراب بارداری در رابطه دلبستگی مادر به جنین با کیفیت زندگی زنان باردار دارای نقش میانجی گری معنادار است (01/0>p). در نهایت مدل از برازش مناسبی برخوردار بود. با توجه به نقش میانجی معنادار اضطراب بارداری لازم است که درمانگران بالینی با بکارگیری روش های درمانی روان شناختی کارآمد، اضطراب بارداری زنان باردار را کاهش دهند.کلید واژگان: اضطراب بارداری, کیفیت زندگی, زنان باردار, دلبستگی مادر به جنین}The present study was conducted to offer a model of predicting quality of life according to mother's attachment to the fetus with the mediation of pregnancy anxiety in pregnant women. The research method was descriptive-correlational and pathway analysis. The statistical population included pregnant women who referred to the hygiene centers and gynecologists offices in the city of Ahvaz in the autumn and winter of 2019. The statistical population included 400 pregnant women who were selected through available sampling method. The applied questionnaires included Quality of Life Questionnaire (Ware and Sherbourne, 1992) (QLQ), Pregnancy Anxiety Questionnaire (Vandenbergh, 1990) (PAQ) and Mother's Attachment to the Fetus Questionnaire (Cranley, 1981) (MAFQ). The data analysis was conducted through pathway analysis and Bootstrap test. The results showed that mother's attachment to the fetus and pregnancy anxiety have significant relationship with quality of life (p<0.01). Moreover, psychological resilience, couple intimacy, and pregnancy anxiety have significant direct effect on the quality of life (p<0.01). Furthermore, the results of Bootstap test showed that pregnancy anxiety has significant mediation role in the relationship of mother's attachment to the fetus with pregnant women’s quality of life (p<0.01). Finally, the model enjoyed an appropriate goodness of fit. Considering the significant mediation role of pregnancy anxiety it is necessary for the clinical therapists to decrease pregnant women’s anxiety through applying efficient psychological therapy methods.Keywords: Pregnancy anxiety, Quality of life, Pregnant Women, mother's attachment to the fetus}
-
هدف
پژوهش حاضر با هدف بررسی مقایسه ای رابطه سبک های زندگی با گرایش به کنترل وزن و کیفیت روابط زناشویی در زنان باردار و غیر باردار انجام شد.
روشروش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی است، جامعه آماری شامل تمام زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشت شهرستان اردبیل در سال 1400 است که با استفاده از نمونه گیری هدفمند 300 نفر (150 نفر زن باردار و 150 نفر غیر باردار) به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل مقیاس کیفیت زناشویی باسبی و همکاران (1995)، پرسشنامه سبک زندگی (LSQ) و پرسشنامه پیروی از رژیم غذایی بود که داده ها با استفاده از آزمون های همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته هانتایج نشان داد که بین انواع سبک های زندگی سلامت محور با گرایش به کنترل وزن و ابعاد کیفیت روابط زناشویی روابط مثبت و معناداری وجود دارد و تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که ابعاد سبک های زندگی توان پیش بینی مثبت و معنادار گرایش به کنترل وزن و ابعاد کیفیت روابط زناشویی را دارند. همچنین مقایسه روابط سبک های زندگی با گرایش به کنترل وزن و کیفیت روابط زناشویی در زنان باردار و غیر باردار نشان داد که شدت رابطه ها به نفع زنان غیر باردار است.
نتیجه گیریبا توجه به اهمیت دوران بارداری و شرایط خاص این دوران توجه زنان باردار به انجام فعالیت های جسمانی، نحوه تغذیه و سلامت معنوی خود باعث کنترل وزن و افزایش کیفیت زندگی دوران بارداری خواهد شد.
کلید واژگان: سبک های زندگی, گرایش به کنترل وزن, کیفیت زناشویی, زنان باردار}ObjectiveThe aim of this study was to compare the relationship between lifestyle and tendency to control weight and the quality of marital relationships in pregnant and non-pregnant women.
MethodThe method of this study is descriptive-correlational. The statistical population includes all women who referred to health centers in Ardabil in 1400 using a sample of 300 people (150 pregnant women and 150 non-pregnant women) as a sample. Were chosen. Data collection tools included Marital Quality Scale of Basby et al. (1995), Lifestyle Questionnaire (LSQ) and Diet Following Questionnaire. The data were analyzed using Pearson correlation and multivariate regression tests.
ResultsThe results showed that there is a positive and significant relationship between different types of health-oriented lifestyles with a tendency to weight control and dimensions of marital quality and regression analysis also showed that the dimensions of lifestyles can be a positive and significant predictor of a tendency to control Weight and dimensions have the quality of marital relationships. Also, comparing lifestyle relationships with the tendency to control weight and the quality of marital relationships in pregnant and non-pregnant women showed that the intensity of relationships is in favor of non-pregnant women.
ConclusionConsidering the importance of pregnancy and the special conditions of this period, the attention of pregnant women to physical activity, nutrition and spiritual health will control weight and increase the quality of life during pregnancy.
Keywords: Lifestyles, tendency to control weight, marital quality, pregnant women} -
هدف پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی سرمایه روانشناختی در رابطه بین ذهن آگاهی و سلامت روان زنان باردار بود. روش پژوهش توصیفی -همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش را زنان باردار 18 الی 40 سال شهر تهران در سال 1400-1401 تشکیل دادند. تعداد 200 زن باردار به روش نمونه گیری دردسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش عبارت بودند از: مقیاس سلامت روانی (28-MHI) بشارت (1388)، پرسشنامه سرمایه روان شناختی (PCQ) لوتانز و همکاران (2007) و پرسشنامه پنج عاملی ذهن آگاهی (FFMQ) بایر و همکاران (2006). از تحلیل معادلات ساختاری برای تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد که مدل پژوهش از برازش مطلوبی برخوردار است و مولفه های عمل همراه با آگاهی و عدم قضاوت با اندازه اثر 14/0 و 07/0 اثر غیر مستقیم معناداری بر سلامت روان به واسطه سرمایه روان شناختی دارد (05/0>P) ولی سه مولفه مشاهده، توصیف و عدم واکنش اثر غیرمستقیم معناداری را نشان ندادند (05/0<P). همچنین نتایج نشان داد که مولفه های توصیف و عدم واکنش از متغیر ذهن آگاهی به همراه سرمایه روان شناختی به ترتیب با اندازه اثرهای 18/0، 22/0 و 29/0 اثر مستقیم معناداری بر سلامت راون زنان باردار دارند (05/0>P). این نتایج نشان می دهد که سرمایه روان شناختی با توجه به نقش ذهن آگاهی می تواند تبیین کننده سلامت روان در زنان باردار باشد.
کلید واژگان: ذهن آگاهی, زنان باردار, سرمایه روان شناختی, سلامت روان}The present study aimed to investigate the mediating role of psychological capital in the relationship between mindfulness and the mental health of pregnant women. The research method was a descriptive correlation. The statistical population of the research included pregnant women aged 18 to 40 in Tehran in 2021-2022. A total of 200 pregnant women were selected by convenience sampling method. The research instruments were: Mental Health Scale (28-MHI) Besharat (2009), Psychological Capital Questionnaire (PCQ) Luthans et al. (2007), and the Five Factors Mindfulness Questionnaire (FFMQ) Bauer et al. (2006). Structural equation analysis was used to analyze the data. The results showed that the research model has a good fit and components of action with knowledge and lack of judgment with an effect size of 0.14 and 0.07 have a significant indirect effect on mental health due to psychological capital (P<0.05), but the three components of observation, description, And lack of reaction did not show a significant indirect effect (P <0.05). The results also showed that the components of description and non-response of the mindfulness variable along with psychological capital with the effects of 0.18, 0.22, and 0.29, respectively, have a significant direct effect on the mental health of pregnant women (P< 0/05). These results show that psychological capital, considering the role of mindfulness, can explain mental health in pregnant women.
Keywords: Mindfulness, Pregnant women, Psychological capital, Mental health} -
هدف پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی درمان فراتشخیصی یکپارچه آنلاین با مداخله تدوینی آنلاین مبتنی بر آموزش ذهن-آگاهی، تاب آوری و تنظیم هیجان بر مولفه های فراهیجان مثبت و منفی در زنان باردار مبتلا به پریشانی روان شناختی می باشد. این پژوهش نوعی کارآزمایی بالینی همراه با پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری است. جامعه آماری متشکل از کلیه زنان باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی و درمانی شهرستان بروجرد بودکه پس از غربال گری اولیه، 45 زن باردار مبتلا به پریشانی روان-شناختی به روش هدفمند در دو گروه مداخله و یک گروه کنترل (هر گروه 15 نفر)، به صورت تصادفی گمارش شدند. ابزار پژوهش عبارت بودند از: پرسش نامه های استرس ادراک شده کوهن، اضطراب خاص بارداری، افسردگی ادینبورگ و مقیاس فراهیجان میتمنسگرابر و همکاران. تحلیل داده ها بااستفاده از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر انجام شد. یافته ها نشان داد هر دو رویکرد مداخله ای بر بهبود تمامی مولفه های فراهیجان اثربخش بوده اند (05/0 >p) و در پیگیری یک ماهه فقط در مورد مولفه علاقه (002/0=P) میان دو گروه درمانی، تفاوت معنادار آماری به دست آمد. به نظر می رسد نتایج این پژوهش می تواند مراقبین سلامت را در جهت ارتقای سلامت روان زنان باردار یاری نماید.کلید واژگان: زنان باردار, پریشانی روان شناختی, مداخله تدوینی, درمان فراتشخیصی یکپارچه, فراهیجان, روان درمانی از راه دور}The aim of the present study was to compare the effectiveness of online unified transdiagnostic treatment with an online developed intervention based on training of mindfulness, resilience and emotion regulation on positive and negative meta-emotion components in pregnant women with psychological distress. This study was a clinical trial with pretest, post-test and follow-up. The statistical population consisted of all pregnant women referring to health care centers in Boroujerd city. Forty-five pregnant women with psychological distress were randomly assigned to the intervention groups and one control group using the purposive sampling. Analysis of variance with repeated measures was used to analyze the data. The results showed that Both intervention approaches were effective in improving all components of meta-emotion (p <0.05) and only there was a statistically significant difference in the component of interest between the two treatment groups (P = 0.002). It seems that the results of this study can help health care providers to improve the mental health of pregnant women.Keywords: pregnant women, Psychological distress, Unified transdiagnostic treatment, Developed intervention, Meta-emotion, Tele- psychotherapy}
-
این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی درمان ذهن‌آگاهی و فراشناخت در بهبود اضطراب، استرس، افسردگی و تنظیم هیجان زنان باردار با استفاده از مرور سیستماتیک بر تحقیقات انجام شده در ایران، صورت گرفت. روش تحقیق مرور سیستماتیک بود. برای یافتن مقالات جستجوی اینترنتی در سایت پایگاه SID و با کلیدواژهای: ذهن آگاهی، فراشناخت و زنان باردار انجام شد. حاصل این جستجو 1442 مقاله علمی بود که با حذف 13 مورد تکراری، در نهایت 1429 مقاله علمی برای بررسی عنوان ها و چکیده ها وارد تحقیق شدند. با بررسی عنوان ها و چکیده ها بر اساس معیارهای خروج، 5 مقاله علمی جهت بررسی انتخاب شدند. یافته ها نشان داد که مداخلات مبتنی بر ذهن آگاهی، اثربخشی مطلوبی بر روی افسردگی، اختلالات هیجانی و تنظیم هیجان در زنان باردار دارند و همچنین مداخلات مبتنی بر فراشناخت، اثربخشی مطلوبی بر بهبود اضطراب، استرس و فرانگرانی های زنان باردار دارند. پیشنهاد می شود که متخصصین بهداشت روان، برای بهبود اختلالات هیجانی و همچنین تنظیم هیجان زنان در دوران بارداری، از مداخلات مبتنی بر ذهن آگاهی استفاده نمایند. همچنین پیشنهاد می گردد برای درمان اضطراب و استرس دوران بارداری، از درمان های مبتنی بر فراشناخت استفاده شود.
کلید واژگان: ذهن آگاهی, فراشناخت, زنان باردار, استرس, اضطراب, افسردگی, تنظیم هیجان, مرور سیستماتیک} -
استرس به عنوان یکی از اختلالات روانی، یکی از عوامل موثر در بروز اثرات منفی در دوران بارداری است که می تواند منجر به پیامدهای نامطلوب جسمی و روانی در زنان باردار شود. زنان باردار با شیوع بیماری کووید 19 به دلیل تجربه قرنطینه خانگی و ترس ابتلا به این بیماری و از دست دادن جنین دچار استرس و مشکلات سلامت روان بیشتری شده اند که همین موضوع بر مشکلات زنان باردار افزوده است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد(ACT) بر استرس ادراک شده زنان باردار در طول پاندمی کووید 19بود. این پژوهش، از نوع نیمه آزمایشی بود و در آن از طرح پیش آزمون-پس آزمون و مرحله پیگیری با گروه کنترل استفاده شد. نمونه شامل 30 مادر باردار بود که به صورت هدفمند انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزارهای پژوهش حاضر عبارتند از پرسشنامه استرس ادراک شده کوهن(pss-14) و مداخله پذیرش و تعهد(ACT) (هیز و همکاران، 2013). گروه آزمایش 8 جلسه 90 دقیقه ای درمان پذیرش و تعهد به صورت آنلاین دریافت کردند و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند. تحلیل داده ها با روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر انجام شد. نتایج نشان داد که درمان مبتی بر پذیرش و تعهد(ACT) به کاهش استرس ادراک شده در زنان باردار منجر شده است (05/. ≥P). با توجه به اثربخشی درمان مبتی بر پذیرش و تعهد(ACT) می توان گفت که جهت ارتقای سطح سلامت روان زنان باردار و کاهش استرس آنها در دوران پاندمی کووید 19 که منجر به آسیب جسمی و روانی به مادر و کودک می شود، انجام چنین مداخلاتی ضروری و با اهمیت به نظر می رسد.
کلید واژگان: درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد(ACT), استرس ادراک شده, زنان باردار, کووید- 19}Stress is one of the mental disorders is one of the effective factors in the incidence of negative effects during pregnancy that can lead to adverse physical and mental consequences in pregnant women. Pregnant women with the prevalence of Covid 19 disease due to the experience of quarantine and fear of infection the disease and losing the embryo have increased stress and mental health problems, which have added to the problems of pregnant women. The purpose of this study was to determine the effectiveness of Acceptance and Commitment Therapy (ACT) in redacting perceived stress in pregnant women during the Covid -19 pandemic. This research was a quasi-experimental study with pre-test and post-test and follow up with control group. The sample population consisted of 30 Pregnant Women who were selected by the available sampling method and randomly assigned to the experimental group and the control group. The present research tools are the perceived stress questionnaire (cohen, 1983) and acceptance and commitment therapy (Hayes, 2013). The experimental group received the acceptance and commitment therapy for 8 sessions, each for 90 minutes as online, and The control not received any intervention. Data analysis was performed by the Repeated measures analysis method. The finding indicates that acceptance and commitment therapy (ACT) led to reducing perceived stress in pregnant women (P<_ 0.01). Considering the effectiveness of acceptance and commitment therapy (ACT), it can be mentioned that to improve the mental health of Pregnant Women and relieve their stress during the Covid 19 pandemic, which leads to physical and mental damage to mother and child, such these Interventions seem necessary and important.
Keywords: Acceptance, Commitment Therapy (ACT), Perceived Stress, Pregnant Women, Covid -19} -
هدف
مطالعه حاضر با هدف مروری بر عوامل تشدیدکننده اضطراب زنان باردار در پاندمی ویروس کرونا انجام شده است.
روشاین مطالعه مروری اسکوپینگ در 5 مرحله و با مرور منابع منتشر شده به زبان فارسی و انگلیسی در پایگاه های در دسترس و بین سال های 2019 تا 2020 با توجه به کلیدواژه های مربوطه انجام شد. از میان 151 مقاله جستجو شده 5 مقاله مرتبط با هدف و با توجه به معیارهای ورود، طبقه بندی شدند.
یافته ها:
با طبقه بندی نتایج حاصل از مطالعات عوامل تشدیدکننده اضطراب در زنان باردار در پاندمی ویروس کرونا در سه طبقه الف) عوامل مرتبط با زن باردار؛ ب) عوامل مرتبط با همسر و ج) عوامل مرتبط با جامعه طبقه بندی شد.
نتیجه گیری:
از نتایج این مطالعه می توان در برنامه ریزی طراحی و اجرای مداخلات موثر برای کنترل و کاهش اضطراب زنان در دوره پاندمی کرونا استفاده نمود.
کلید واژگان: زنان باردار, اضطراب, ویروس کرونا}AimThe present study aimed to review the anxiety-exacerbating factors in pregnant women in the Coronavirus pandemic.
MethodsWe conducted the present scoping review at 5 stages by reviewing the published sources in Persian and English in the available databases from 2019 to 2020 according to the relevant keywords. We classified 5 out of 151 articles relating to the purpose according to the inclusion criteria.
ResultsAccording to the classification of the results of studies. We classified the factors of exacerbating anxiety in pregnant women in the coronavirus pandemic into three groups: A) factors related to pregnant women, B) Factors related to husbands, and C) factors related to society.
ConclusionThe results can be used in planning to design and implement effective interventions to control and reduce womenchr('39')s anxiety in the coronavirus pandemic period.
Keywords: Pregnant women, anxiety, coronavirus} -
نشریه پیشرفت های نوین در روانشناسی، علوم تربیتی و آموزش و پرورش، پیاپی 23 (اردیبهشت 1399)، صص 98 -116
دوران بارداری، یکی از مهمترین مراحل زندگی یک خانم است. این دوره اگرچه برای زنان یک دوره مسرت بخش است اما به دلیل تغییرات فیزیولوژیکی و روانی می تواند با تنش های زیادی همراه باشد. این پژوهش به تعیین اثربخشی درمان مثبت نگر بر کاهش علایم افسردگی و اضطراب در زنان باردار می پردازد. مطالعه به صورت نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون –پس آزمون در دو گروه آزمایش و کنترل صورت گرفت. تعداد 24 نفر خانم باردار مراجعه کننده به مراکز درمانی شهر مشهد به روش نمونه گیری در دسترس شرکت کردند و پرسشنامه های اطلاعات جمعیت شناختی، اضطراب یک و افسردگی بک را پاسخ دادند. یافته های حاصل از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره و تک متغیره با خطای 05/0 و با احتمال 95% اطمینان نشان داد تفاوت معناداری در مرحله پس آزمون بین دو گروه آزمایش و کنترل در متغیرهای اضطراب و افسردگی وجود دارد. بر اساس نتایج بدست آمده می توان نتیجه گرفت درمان مثبت نگر بر کاهش اضطراب و افسردگی در زنان باردار اثربخشی معناداری دارد.
کلید واژگان: اضطراب, افسردگی, درمان مثبت نگر, زنان باردار} -
هدف
پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان مرور زندگی با منظر سهم گذاری بر بهبود عملکرد خانواده و الگوهای ارتباطی زنان باردار در منطقه زلزله زده سرپل ذهاب بود.
روشدر این مطالعه روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه های آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان باردار شهر سرپل ذهاب است که بحران زلزله کرمانشاه را تجربه کرده بودند. از میان آنان تعداد 24 نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده دردو گروه مساوی (12 نفره) جایگزین شدند..آزمودنی های هر دو گروه پرسشنامه عملکرد خانواده (FAD) و پرسشنامه الگوهای ارتباطی زوجین کریستنسن و سالاوای (CPQ) را در مرحله پیش آزمون و پس آزمون پاسخ دادند. گروه آزمایش طی 10 جلسه درمانی 90 دقیقه ای (هفته ای یک جلسه) تحت مداخله مرور زندگی با منظر سهم گذارانه قرار گرفتند و با گروه کنترل مورد مقایسه قرار گرفت. برای تحلیل داده ها از آزمون تحلی کوواریانس استفاده گردید.
یافته هایافته های پژوهش نشان داد که میانگین نمرات پس آزمون گروه آزمایش به طور معنی داری در الگوهای ارتباطی و عملکرد خانواده بیش از گروه کنترل است. به عبارتی می توان گفت که درمان مرور زندگی با منظر سهم گذاری به طور معنی داری موجب بهبود الگوهای ارتباطی (زیر مقیاس های سازنده متقابل، توقع /کناره گیری و اجتناب متقابل) و عملکرد خانواده در مرحله پس آزمون شده است.
بحث و نتیجه گیرینتایج حاصل از اقدامات مداخله در بحران به دنبال سوانح، نه تنها به ارتقاء سلامت روان بازماندگان کمک می کند بلکه نقشی مثبت در کاهش مشکلات جسمانی و روانشناختی که در دوران پس از سانحه افزایش می یابند، دارند.
کلید واژگان: بحران زلزله, زنان باردار, مرور زندگی, سهم گذاری, عملکرد خانواده, الگوهای ارتباطی}AimThe purpose of this study was to evaluate the effectiveness of life-saving treatment with sharing perspective on family function improvement and communication patterns in pregnant women in earthquake-prone area.
MethodsThe population of this study is all pregnant women who have experienced earthquake crisis. All pregnant women in the field were divided into two groups of 12 in experimental and control groups. The experimental group participated in training sessions. Before and after the sessions, both pre-test and post-test groups were compared and compared with the control group. The research tool was a Family Functioning Questionnaire and Couples Communication Questionnaire which was used in this study. Data were analyzed by covariance method.
ResultsThe findings showed that the mean scores of the post-test in the experimental group were significantly higher in the communication and family functioning patterns than the control group. In other words, sharing life-cycle treatment with the sharing perspective significantly improved communication patterns (cross constructive subscales, expectation / withdrawal, and mutual avoidance) and family functioning in the posttest stage.
ConclusionThe results of disaster intervention interventions not only help to improve the mental health of survivors but also have a positive role in reducing the physical and psychological problems that are increasing in the post-traumatic period.
Keywords: Earthquake crisis, Pregnant women, Life review, Sharing, Family functioning, Communication patterns فهیمه} -
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی مثبت اندیشی در سه ماهه آخر بارداری بر افسردگی بعد از زایمان مادران اجرا گردید. این پژوهش از نوع نیمه تجربی(نیمه آزمایشی) و کاربردی است که با طرح پژوهشی پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بوده و جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان باردار شهرستان چالوس که به مراکز بهداشتی و درمانی شهرستان چالوس در سال 1397 مراجعه کرده اند. که ازتعداد200 نفر زنان باردار به روش نمونه گیری تصادفی ساده تعداد 150 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. و این150 نفر زنان باردار به پرسشنامه افسردگی پاسخ دادند . تعدا د 93 نفر نمره پرسشنامه افسردگی آنها یک انحراف استاندارد بالاتر از میانگین بود.که30 نفر به صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند (هر گروه 15 نفر) آنگاه گروه آزمایش طی8 جلسه 90 دقیقه ای هفته ای دوبار تحت آموزش مثبت اندیشی قرارگرفته اند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش عبارت بودند از : بسته آموزشی مثبت اندیشی ، پرسشنامه افسردگی (1986)، کانر و دیوید سون (2003) تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون آماری تحلیل کوواریانس چندمتغیره به کمک نرم افزار spss انجام گردید. نتایج نشان داد که بین میزان افسردگی در دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت وجود دارد01/0p< . یافته ها نشان داد که آموزش مثبت اندیشی در کاهش میزان افسردگی سه ماهه آخر بارداری زنان باردار شهرستان چالوس که به مراکز بهداشتی و درمانی شهرستان چالوس مراجعه کردند، تاثیر دارد .کلید واژگان: مثبت اندیشی, افسردگی, زنان باردار}
-
هدفهدف پژوهش تعیین اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر کاهش نشانه های افسردگی، نشخوار فکری و تنظیم هیجان زنان باردار بود.روشروش پژوهش شبه آزمایشی با گروه گواه، پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری 1 ماهه و جامعه آماری 500 نفر از زنان در دوره 1 تا 6 ماهگی بارداری مراجعه کننده به مراکز بهداشتی-درمانی شهرستان قروه در استان کردستان بود. به روش نمونه گیری در دسترس ابتدا 263 نفر که ملاک های ورود به پژوهش را داشتند؛ فهرست و سپس 30 نفر پس از ارزیابی بالینی، انتخاب و به صورت تصادفی در گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. ابزار پژوهش مقیاس افسردگی بک-ویرایش دوم (1996)، پاسخ نشخوار گونه نولن-هوکسما و مورو (1991)، تنظیم هیجان گراس و جان (2003) و برنامه شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی برگرفته از برنامه سگال، ویلیامز و تیزدیل (2018) و دیمیجان، گودمن، فلدر، گالوپ، براون و بک (2016) بود که در 8 جلسه هفتگی 90 دقیقه ای اجرا و داده ها با استفاده از تحلیل واریانس مختلط با اندازه گیری مکرر تحلیل شد.یافته هانتایج نشان داد که برنامه درمانی بر نشانه های افسردگی (06/55 =F، 001/0 =P)، نشخوار فکری (88/25 =F، 001/0 =P) و زیر مقیاس های تنظیم هیجان شامل بازاریابی شناختی (27/9 =F، 02/0 =P) و فرونشانی (69/4 =F، 036/0 =P) اثر داشته و دستاوردهای درمانی در مرحله پیگیری پایدار مانده است.نتیجه گیریمی توان از این روش درمانی که کم هزینه و کارآمد است، برای درمان اختلال های هیجانی و بهبود وضعیت روان شناختی زنان باردار استفاده کرد.کلید واژگان: افسردگی, تنظیم هیجان, ذهن آگاهی, زنان باردار, شناخت درمانی, نشخوار فکری}AimThe purpose of the present study was to determine the effectiveness of Mindedness-Based Cognitive Therapy (MBCT) on reducing the symptoms of depression, rumination, and emotion regulation in pregnant women.MethodA quasi-experimental design with pre-test, post-test and a one month followup with control group was used. The statistical population included 500 pregnant women referred to health centers in the town of Ghorveh in Sanandaj province in Iran who were one to six months pregnant. Through available sampling method, 263 women who met the inclusion criteria were selected and out if these, 30 participants were randomly assigned to two groups of MBCT or control. Research tools were Beck’s (1996) Depression Inventory- II, Rumination Response Scale (Nolen-Hoeksema & Morrow, 1991), Emotion Regulation Questionnaire (Gross & John, 2003) and the MBCT program which was adapted from Segal, Williams, & Teasdale (2018) and Dimidjian, Goodman, Felder, Gallop, Brown, & Beck (2016). This was administered to the experimental group during eight weekly, 90-minute sessions and collected data was analyzed using mixed model repeated measures analysis of variance.ResultsFindings showed that MBCT had a significant effect on improving depression symptoms (F= 55.06, P= 0.001), rumination (F= 25.88, P= 0.001), and emotion regulation subscales including cognitive reappraisal (F= 9.27, P= 0.02), and suppression (F= 4.69, P= 0.036), and treatment gains were maintained at follow-up.ConclusionThis method can be used as a low-cost and effective treatment for the treatment of emotional disorders and improving the psychological status of pregnant women.Keywords: cognitive therapy, depression, emotion regulation, mindfulness, pregnant women, rumination}
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.