شناسایی ابعاد و مولفه های آموزش برخط و احساس تعلق به مدرسه و تعیین رابطه آن با پیشرفت تحصیلی درمدارس شهرستان رامشیر

هدف پژوهش حاضر، شناسایی ابعاد و مولفه های آموزش برخط و احساس تعلق به مدرسه و تعیین رابطه آنها با پیشرفت تحصیلی در مدارس شهرستان رامشیر می باشد. پژوهش، از نظر هدف، کاربردی- توسعه ای و از حیث گردآوری داده ها، توصیفی- پیمایشی است. روش این پژوهش آمیخته (کیفی- کمی) می باشد. جامعه آماری پژوهش در بخش کیفی شامل کلیه افراد متخصص و خبره مرتبط با مفهوم مورد مطالعه است که به صورت هدفمند و با استفاده از راهبرد نمونه گیری نظری تعداد 8 نفر انتخاب گردید. در بخش کمی نیز جامعه آماری شامل تمامی معلمان و مدیران مدارس شهرستان رامشیر به تعداد 410 نفر است که به دلیل محدودیت در دوران کرونا، با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده تعداد 200 نفر به عنوان نمونه انتخاب گردید. جهت گرد آوری داده های این پژوهش، مصاحبه و پرسشنامه ی محقق ساخته، استفاده شده است و داده ها با نرم افزار MAXQDA، SPSS و SMARTPLS تجزیه و تحلیل گردیدند. پس از انجام مصاحبه و جمع بندی نهایی و تایید خبرگان، با نرم افزار MAXQDA پنج بعد آموزش برخط شامل عوامل زیرساختی، عوامل زمینه ای، عوامل آموزشی، عوامل تعاملی و انگیزه و دو بعد احساس تعلق به مدرسه شامل مهارتهای فنی و مهارتهای معلم شناسایی شدند. نتایج به دست آمده از تحلیل با نرم افزار SMARTPLS نشان داد: ابعاد شناسایی شده آموزش برخط و احساس تعلق به مدرسه با پیشرفت تحصیلی در مدارس شهرستان رامشیر رابطه مثبت و معناداری دارند. در پایان پیشنهاداتی براساس نتایج پژوهش، ارائه گردید.