اثربخشی و ایمنی درمان ترکیبی تادالافیل و سرترالین در انزال زودرس: یک کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل شده دوسوکور

 مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین در بیماران دارای انزال زودرس موثر هستند، اما تاثیر درمان ترکیبی تادالافیل به عنوان یک مهارکننده فسفودی استراز تیپ پنج با سرترالین کمتر بررسی شده است. هدف این مطالعه ارزیابی ایمنی و اثربخشی درمان ترکیبی تادالافیل با سرترالین در مقایسه با سرترالین و دارونما است.

 107 بیمار با انزال زودرس و بدون اختلال عملکرد نعوظ، با زمان تاخیر انزال داخل واژن [intravaginal ejaculatory latency time (IELT)] کمتر از 60 ثانیه به مدت شش هفته درمان شدند. افراد به طور تصادفی در دو گروه 51 نفره به ترتیب برای دریافت 50 میلی گرم سرترالین روزانه به همراه دارونما قبل از هر مقاربت و 50 میلی گرم سرترالین روزانه به همراه 10 میلی گرم تادالافیل قبل از هر مقاربت قرار گرفتند. برای ارزیابی انزال زودرس از پروفایل انزال زودرس [Premature ejaculation profile (PEP)] و IELT استفاده شد. تغییرات در میانگین IELT، میانگین چهار پارامتر PEP و عوارض داروها در دو گروه اندازه گیری شد.

 میانگین IELT پیش و پس از درمان به ترتیب در گروه دارونما، 35.29 و 87.55 ثانیه (0.0001>P) و در گروه تادالافیل، 40.1 و 153.63 ثانیه بود (0.0001>P). IELT به طور معنی داری در گروه تادالافیل در مقایسه با گروه دارونما بهبود یافت (113.53 در مقابل 52.25 ثانیه، 0.0001>P). همچنین، هر چهار معیار PEP در گروه تادالافیل نسبت به گروه دارونما بهبود یافت. عوارض جانبی داروها در گروه تادالافیل نسبت به گروه دارونما شایع تر بود.

 درمان ترکیبی با تادالافیل و سرترالین برای انزال زودرس علیرغم داشتن عوارض بیشتر، موثرتر از سرترالین به تنهایی است.