توسعه گردشگری روستایی مبتنی بر توسعه گردشگری کم شتاب (مورد مطالعه: روستای جواهرده)

سرعت و شتاب، همیشه با کاهش دقت، افزایش ضریب خطا و در نتیجه نقص در خروجی همراه است. امروزه، گرایش چشمگیری برای تبدیل و تغییر فعالیت های پرشتاب به کم شتاب گردشگری وجود دارد تا از زیبایی های آهستگی در تعطیلات و سفر، لذت برده شود. در حال حاضر، ماهیت مقصدهای روستایی به گونه ای است که می توان آن را به عنوان یک مجموعه یا چشم اندازی ایده آل تر نسبت به مقصدهای دیگر برای تسهیل سازی گردشگری کم شتاب محسوب نمود. در همین راستا، پژوهش حاضر، به دنبال اندازه گیری تاثیر عوامل گردشکری کم-شتاب بر توسعه ی مقصد روستایی می باشد. روش پژوهش، از نظر هدف، اکتشافی-تبیینی و نیز به لحاظ ماهیت، از نوع آمیخته (کیفی-کمی) است. در روش کیفی، از مصاحبه ی نیمه ساختاریافته برای جمع آوری داده ها و از کدگذاری سه مرحله ای بر اساس تحلیل محتوا برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده گردید. همچنین در روش کمی، از پرسشنامه محقق ساخته (مستخرج از بخش کیفی)، برای جمع آوری داده ها و از مدلسازی معادلات ساختاری مبتنی بر حداقل مربعات جزئی برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. قلمروی زمانی پژوهش از پاییز 1399 تا پایان تابستان 1400 بوده است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که هشت عامل "زمان، بازاریابی کم شتاب، محصولات کم-شتاب، تجربه ی میهمان نوازی کم شتاب، اقتصاد کم شتاب، فضای اجتماعی-فرهنگی کم شتاب، فضای کالبدی کم شتاب و سیاست گذاری کم-شتاب" به عنوان مقوله های توسعه گردشگری کم شتاب و شش عامل "منابع و جاذبه ها، تبلیغات و بازاریابی، عوامل اقتصادی، عوامل اجتماعی-فرهنگی، عوامل محیطی و عوامل سیاستی" به عنوان مقوله های توسعه گردشگری روستایی، انتزاع شدند. همچنین مشخص گردید که گردشگری کم شتاب و عوامل موثر بر توسعه این شکل گردشگری بر توسعه گردشگری روستای جواهرده، تاثیر مثبت و معناداری دارند. پیشنهادات مدیریتی و کاربردی مبتنی بر نتایج در انتهای تحقیق ارائه شد.