چالش های نظام مالکیت فکری در تحقیق و توسعهی دارو با کمک هوش مصنوعی

سیستم ثبت اختراع از مدتها پیش به دلیل محدود کردن دسترسی به داروها مورد انتقاد قرار گرفته است. پیشرفت های چشمگیر در فناوری هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی فرصتی متحول کننده در کشف دارو، فرمول بندی و آزمایش اشکال دارویی است. صنعت داروسازی مدعی است که ثبت اختراع برای تشویق نوآوری در فرآیندهای تحقیق و توسعه ی (R&D) پرخطر، طولانی و پرهزینه، ضروری است. شواهد منطقی در مورد آثار واقعی پاتنت ها بر نوآوری  وجود ندارد. افزایش استفاده از هوش مصنوعی  در تحقیقات، بحث های موجود در مورد پاتنت های دارویی را تشدید می کند. ابداعات دارویی به کمک هوش مصنوعی سوالاتی را در مورد قابلیت ثبت اختراع و سیاست ثبت اختراع مطرح می کند و این جریان را با چالشهایی مواجه می‍کند. از جمله می‍توان به این مسئله اشاره کرد که در صورت تحقیق و توسعه سریعتر و کارآمدتر به کمک هوش مصنوعی  چگونه می‍توان برای این ابداعات حق پاتنت قائل شد. در این مقاله این سوال مطرح می شود که آیا در موراد کاربرد هوش مصنوعی در تحقیق و توسعه دارو آیا می توان نسبت به آن حق اختراع قائل شد و مشمول داروهای اصیل قرار داد.  یافته‍ای تحقیق حاکی از آن است که به رغم ضرورت تداوم انگیزه برای تحقیق و توسعه دارو ، قانونگذاران باید سیستم های جایگزینی را در نظر بگیرند که دسترسی را در کنار انگیزه سازی در اولویت قرار دهد تا مراقبت های بهداشتی را به عنوان یک حق بشری پیش ببرند.