پیش بینی آمادگی یادگیری الکترونیکی براساس نوآوری فردی و خودکارآمدی تحصیلی (مورد مطالعه: دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد الکترونیکی)

پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش نوآوری فردی و خودکارآمدی یادگیری الکترونیکی در پیش بینی آمادگی یادگیری الکترونیکی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد الکترونیکی انجام شد.

جامعه آماری پژوهش دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد الکترونیکی در نیمسال اول سال تحصیلی 1402 بوده که از بین آنان تعداد 270 نفر به شیوه در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه نوآوری فردی آیدین و همکاران (2005)، آمادگی یادگیری الکترونیکی آیدین و همکاران (2005) و خودکارآمدی تحصیلی جینگ و مورگان (1999) بوده است. جهت تحلیل داده ها از همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره استفاده شد.

نتایج ضریب همبستگی نشان داده که نوآوری فردی و خودکارآمدی تحصیلی رابطه مثبت و معنادار قوی با آمادگی یادگیری الکترونیکی دانشجویان داشته است. در واقع رابطه آماری معنی داری بین سه متغیر مورد بررسی وجود داشت (P<0.01). همچنین تحلیل رگرسیونی حاکی از آن بود که خودکارآمدی تحصیلی و نوآوری فردی قادر به پیش بینی آمادگی یادگیری الکترونیکی در بین دانشجویان هستند (β=0.18, β=64; P<0.01).

با توجه به یافته ها، افزایش خودکارآمدی تحصیلی و نوآوری فردی با استفاده از آموزش های مرتبط با آن ها می تواند در آمادگی یادگیری دانشجویان تاثیر مثبت بگذارد. بنابراین پیشنهاد می شود دست اندرکاران آموزشی، در حیطه خودکارآمدی تحصیلی و نوآوری فردی برنامه های آموزشی به منظور ایجاد علاقه در فراگیران را مدنظر قرار دهند.