تاثیر اندازه ذرات پوسته آفتابگردان در جیره های حاوی منابع مختلف چربی بر عملکرد رشد، قابلیت هضم ظاهری ایلئومی مواد مغذی و جمعیت میکروبی روده کور جوجه‏ های گوشتی

در این مطالعه اثرات استفاده از پوسته آفتابگردان با اندازه ذرات متفاوت در جیره های حاوی منابع مختلف چربی بر عملکرد رشد و برخی فراسنجه های فیزیولوژیکی، با استفاده از 360 قطعه جوجه گوشتی سویه راس 308 (مخلوط دو جنس) در یک آزمایش فاکتوریل 2×3 در قالب طرح کاملا تصادفی با شش تیمار آزمایشی و شش تکرار و 10 پرنده در هر تکرار بررسی شد. عوامل موردبررسی شامل پوسته آفتابگردان (بدون پوسته، دارای سه درصد پوسته با اندازه ذرات یک میلی متر و سه درصد پوسته با اندازه ذرات پنج میلی متر) و دو منبع مختلف چربی (سه درصد پیه و سه درصد روغن کانولا) بودند. نتایج نشان دادند که در کل دوره پرورش، استفاده از پوسته درشت و ریز آفتابگردان در جیره، باعث افزایش مصرف خوراک و بهبود ضریب تبدیل غذایی شد (05/0>P). تغذیه روغن کانولا، مصرف خوراک و افزایش وزن را در مقایسه با پیه بهبود داد (05/0>P). هم چنین با استفاده از پوسته درشت آفتابگردان در جیره، قابلیت هضم ظاهری پروتئین خام و چربی خام افزایش یافت (05/0>P). استفاده از پوسته درشت آفتابگردان، طول پرزهای دوازدهه و طول و ضخامت پرزها در ایلئوم را افزایش داد (05/0>P). استفاده از پوسته درشت آفتابگردان در جیره، جمعیت باکتری های اشرشیاکلای روده کور را کاهش داد (05/0>P). براساس نتایج حاصل، افزودن پوسته درشت آفتابگردان به جیره با افزایش قابلیت هضم پروتئین خام، چربی خام، جمعیت لاکتوباسیلوس و کاهش جمعیت اشرشیاکلای سکوم، عملکرد رشد جوجه های گوشتی را بهبود می بخشد.