اثر تمرینات با دستگاه های بدن سازی پارک ها بر عملکرد عضلانی اندام تحتانی زنان بدن سازی پارکی و سلامت بیومکانیکی بانوان

مقدمه و اهداف شیوع ویروس کرونا باعث افزایش کم تحرکی در بین اقشار مختلف جامعه شده و افراد از حضور در اماکن ورزشی سرپوشیده به دلیل ترس از ابتلا به ویروس کرونا امتناع می کنند. در این راستا افزایش دانش و آگاهی در زمینه اثر بخشی تجهیزات ورزشی پارکی برای توسعه فعالیت ورزشی و سلامتی می تواند اثر بخش باشد. بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تمرینات با دستگاه های بدن سازی پارکی بر عملکرد عضلانی اندام تحتانی زنان است.مواد و روش ها پژوهش حاضر، ازلحاظ زمان یک تحقیق آینده نگر، ازلحاظ موضوع یک تحقیق کاربردی و ازلحاظ روش و استراتژی یک پژوهش نیمه تجربی است. جامعه پژوهش حاضر شامل زنان غیرفعال شهر تهران با دامنه سنی 25 تا 35 بود. 40 زن غیرفعال که سابقه هیچ گونه فعالیت بدنی در 1 سال گذشته نداشتند، به عنوان نمونه پژوهش به صورت در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی در 2 گروه کنترل و آزمایش (هر گروه 20 نفر) قرار گرفتند. برنامه تمرین شامل 8 جلسه تمرین (هفته ای 2 جلسه) با استفاده از وسایل ورزشی پارکی همچون دستگاه گام زن جلو و عقب، دستگاه توسن و دستگاه پرس پا بود. ابزار جمع آوری اطلاعات نیز آزمون توان سارجنت، مسافت سه لی، آزمون تعادل ستاره و زمان پرش تک پا در مسافت 6 متر بود. برای تحلیل داده ها در کنار آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار و غیره) از آزمون کولموگروف اسمیرنف برای بررسی توزیع نرمال متغیرها و از آنالیز کوواریانس برای بررسی تغییرات متغیر ها در نرم‏افزار SPSS نسخه 24 استفاده شد.یافته ها پس از خارج کردن تاثیر پیش آزمون، اختلاف معناداری بین میانگین نمرات 2 گروه در پس آزمون پارامترهای عملکرد عضلانی (مسافت سه لی (255/20، 0/001)، تعادل (13/20، 0/001)، توان سارجنت (25/75، 0/001) و پرش تک پا در مسافت 6 متر (2/55، 0/001) وجود داشت. بنابراین تمرینات با دستگاه های بدن سازی پارکی بر عملکرد عضلانی اندام تحتانی زنان تاثیر معناداری دارد. نتیجه گیری تمرینات با دستگاه های بدن سازی پارکی می تواند با اثرات مطلوب بر انعطاف پذیری و ساختارهای عصبی عضلانی در جهت افزایش فعالیت بدنی و بهبود عملکرد عضلانی اندام تحتانی زنان مورداستفاده قرار گیرد.