استرس و عوامل مرتبط در دوران پاندمی کووید-19: مقایسه ای در سالمندان و بزرگسالان زرتشتی ساکن تهران

استرس، یک بخش اجتناب ناپذیر از زندگی است که می تواند تاثیرات قابل توجهی بر سلامت جسمی و روانی فرد داشته و سبب سرکوب عملکرد سیستم ایمنی شود. از دلایل ضرورت و اهمیت بررسی وضعیت سالمندان آن است که این افراد در اثر رویدادهایی مانند پایان دوران اشتغال و بازنشستگی، از دست دادن همسر و دوستان، جدایی فرزندان از خانواده، تنهایی، طرد شدگی و همچنین فشار ناشی از صنعتی شدن جوامع که به جدایی عاطفی و روانی منجر می شود، در معرض خطرات زیادی قرار دارند. استرس به جنبه های فرهنگی و اجتماعی بستگی دارد که از کشوری به کشور دیگر متفاوت است. ملیت یکی از شاخص های تفاوت فرهنگی است. فرهنگ شامل قومیت، نژاد، مذهب، سن، جنسیت، ارزش های خانوادگی، ناحیه ای که یک کشور در آن قرار گرفته است و بسیاری ویژگی های دیگر است که می تواند بر آسیب شناسی روانی اثرگذار باشد. هدف از این مطالعه تعیین میزان استرس و عوامل مرتبط در دوران پاندمی کووید 19 در سالمندان و بزرگسالان زرتشتی ساکن تهران می باشد.

این مطالعه از نوع توصیفی_تحلیلی مقطعی بر روی 123 نفر سالمند و 201 نفر بزرگسال زرتشتی ساکن تهران به روش جمع آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه های اینترنتی صورت گرفت. در این پژوهش داده ها از طریق پرسشنامه دو قسمتی شامل پرسشنامه دموگرافیک و پرسشنامه مقیاس استرس کووید CSS جمع آوری شد. داده ها توسط نرم افزار آماری کامپیوتریSPSS  نسخه 25 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها نشان می دهد که میزان استرس کووید سالمندان با میانگین کلی 511/16±59/47 کمتر از بزرگسالان با میانگین کلی 707/16±93/56 می باشد و اختلاف معنا داری (t(322)=-4.908,p<0.001) دارند. در هر دو گروه استرس خفیف است.

نتایج مطالعه حاکی از این است در مجموع سالمندان استرس کمتری نسبت به بزرگسالان دارند. همچنین جنسیت زن، متاهل بودن، دارای فرزند بودن، وجود بیماری مزمن و زمینه ای و ابتلای بستگان به بیماری کووید-19 و یا مرگ بر اثر آن باعث افزایش استرس کووید-19 می شود.