مقایسه تاثیر برنامه ی توان بخشی شغلی با مشاوره ی مسیر شغلی مبتنی بر درمان شناختی رفتاری بر مشکلات شغلی افراد با اختلال دوقطبی

هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی برنامه ی توان بخشی شغلی با مشاوره ی مسیر شغلی مبتنی بر درمان شناختی رفتاری بر مشکلات شغلی افراد با اختلال دوقطبی بود.

روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی، از نوع پیش آزمون- پس آزمون - پیگیری با گروه انتظار بود . 24 نفر با تشخیص روانپزشک و به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به شکل تصادفی در دو مداخله ی آزمایشی با برنامه ی توانبخشی شغلی(8= N) و مشاوره ی مسیر شغلی مبتنی بر رویکرد شناختی- رفتاری (8= N) و یک گروه کنترل در انتظار (8 =N) گمارده شده و مورد مداخله قرار گرفتند. برای سنجش مشکلات شغلی از پرسشنامه ی مشکلات شغلی افراد با اختلال دوقطبی استفاده شد. جهت بررسی داده های پژوهش از شاخص های آمار توصیفی و از روش های آمار استنباطی شامل آزمون تحلیل واریانس چند متغیره با اندازه گیری مکرر استفاده شد.

بر اساس داده های به دست آمده از پژوهش، برنامه ی توانبخشی شغلی بر مشکلات شغلی ، افراد با اختلال دوقطبی موثر بوده (0.0001>p) و این تاثیر بعد از انجام یک ماه پیگیری نیز تداوم داشته است(0.0001>p). مشاوره ی مسیر شغلی مبتنی بر رویکرد شناختی- رفتاری نیز بر مشکلات شغلی  در مرحله ی پس آزمون (...0.86< p) و پیگیری (0.15/ <p) بی تاثیر بوده است. 

با توجه به یافته های پژوهش به نظر می رسد که برنامه ی توانبخشی شغلی بر بهبود مشکلات شغلی افراد با اختلال دوقطبی موثر بوده و با توجه به دوام و ثبات اثربخشی آن می توان از این رویکرد جهت افزایش بهروه وری شغلی آنها استفاده کرد.