آسیب شناسی اندیشه ورزی سیاسی در خاورمیانه با تاکید بر ایران

معمولا تحولات سیاسی اجتماعی کشورهای خاورمیانه نتیجه نوع اندیشه ورزی و اندیشه پردازی درست یا نادرست متفکران و متخصصان در این کشورها است. از جمله ویژگی های اندیشه به معنای خاص این است که دارای رویکردهای «هنجاری و تجویزی» است و در پی «حل مسائل و مشکلات» یا «پیشرفت» جوامع است. یکی از راه های فهم علل مشکلات و مسائل کشورهای خاورمیانه و از جمله ایران، شناخت آسیب های اندیشه ورزی است و البته مشکلات اندیشگی در این کشورها چند وجهی و پیچیده است. مسئله و هدف این مقاله، شناخت آفات و آسیب های اندیشه ورزی در کشورهای خاورمیانه با تاکید بر ایران است. پرسش اصلی این است که اندیشه و اندیشه ورزی در ایران و برخی کشورهای مشابه در خاورمیانه، دارای چه آفات و آسیب هایی با محوریت اندیشمندان است؟ مقاله ابتدا به تبیین مفاهیم اندیشه و اندیشه ورزی، انواع و کارویژه آن پرداخته است، در ادامه سه دسته از آسیب های اندیشه ورزی در کشورهای خاورمیانه با تاکید بر ایران معرفی شده اند. نتایج تحقیق نشان می دهد این کشورها در حوزه اندیشه و اندیشه ورزی به معنای تخصصی دچار سه دسته از آفات و آسیب ها هستند؛ نخست آسیب های ناشی از ساختار التقاطی اندیشه ها، دوم آسیب های ناشی از نوع اندیشه ورزی و نگرش به پدیده های سیاسی اجتماعی و سوم آسیب های نشات گرفته از بنیان های فرهنگی این جوامع.