اثر تمرین تناوبی شدید همراه با جیره پرچرب بر سطح گلوتاتیون پراکسیداز و مالون دی آلدئید در بافت قلب رت های ویستار

مشخص شده است که رژیم غذایی پرچرب فشار اکسایشی قلب را افزایش می دهد که ممکن است در پاتوژنز بیماری های قلبی عروقی موثر باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثر 8 هفته تمرین تناوبی شدید همراه با جیره غذایی پرچرب بر سطح گلوتاتیون پراکسیداز (GPX) و مالون دی آلدئید (MDA) در بافت قلب رت های ویستار اجرا شد.

در این پژوهش تجربی، تعداد 21 سر رت نر نژاد ویستار با دامنه سنی 12 تا 14 هفته ، به طور تصادفی به سه گروه شامل جیره نرمال (7=n)، جیره پرچرب (7=n) و جیره پرچرب + تمرین تناوبی شدید (7=n) تقسیم شدند. حیوانات گروه های دارای جیره پرچرب به مدت 23 هفته رژیم پرچرب دریافت کردند. گروه جیره پرچرب + تمرین تناوبی شدید ضمن دریافت رژیم پرچرب، 8 هفته پایانی پروتکل تمرین تناوبی شدید را روی نوارگردان و 3 جلسه در هفته اجرا کردند. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، رت ها قربانی شدند و سطوح GPX و MDA در بافت قلب به روش رنگ سنجی آنزیمی اندازه گیری شد. داده های جمع آوری شده با آزمون های آماری تحلیل واریانس یک طرفه (ANOVA) و تعقیبی توکی در سطح 05/0>P بررسی شدند.

تغییر معناداری در سطوح آنزیم GPX (14/0=P) و MDA (214/0=P) در بافت قلبی هر سه گروه جیره نرمال، جیره پرچرب و جیره پرچرب + تمرین تناوبی شدید دیده نشد.

با توجه به نتایج، به نظر می رسد که اجرای 8 هفته تمرین تناوبی شدید اثری بر نشانگرهای فشار اکسایشی بافت قلبی در رت های دریافت کننده جیره پرچرب ندارد.