مقایسه سطح هوش هیجانی دانشجویان پزشکی تبریز در مقاطع تحصیلی بالینی و پیش بالینی

هوش هیجانی یکی از ارکان مهم رسیدن به موفقیت درحوزه های مختلف زندگی از جمله تحصیل، شغل، محیط اجتماعی وسلامت روانی فرد می باشد وارتقا آن دردانشجویان پزشکی دردوره پیش بالینی می تواندمنجر به مسئولیت پذیری و عملکرد بهتر آنان در دوره بالینی گردد. به دلیل عدم وجود شواهد کافی در زمینه مقایسه و تغییرات هوش هیجانی در بین دانشجویان مقطع بالینی وپیش بالینی، این مطالعه با هدف ارزیابی ومقایسه سطح هوش هیجانی دردانشجویان پزشکی تبریز، انجام شد.

در این مطالعه مقطعی تحلیلی که در سال 1399 انجام شد، جامعه آماری پژوهش کلیه دانشجویان پزشکی تبریز بودند که با استفاده از فرمول حجم نمونه کوکران و به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای، 350نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. جمع آوری داده ها در دانشجویان مقاطع پیش بالینی (علوم پایه وفیزیوپاتولوژی) و بالینی (کارآموزی وکارورزی) با استفاده از پرسشنامه استاندارد آنگ تون تت هوش هیجانی انجام گرفت علاوه بر آن اطلاعات دموگرافیک دانشجویان نیز باچک لیست آماده شده توسط محقق ثبت گردید ودر نهایت پس ازجمع آوری داده ها، بانرم افزار SPSS آنالیزگردید.

میانگین سنی دانشجویان مورد بررسی 2/39 ± 22/46بود. نمره هوش هیجانی کلی در بین دانشجویان 5/86 ± 28/49 بود. معدل دانشجویان و رتبه قبولی در کنکور با هوش هیجانی رابطه معنی داری داشت ولی بین جنسیت و تاهل با هوش هیجانی ارتباط معنی داری گزارش نشد. در مقایسه بین دانشجویان دانشگاه آزاد و  بین المللی تبریز، میانگین هوش هیجانی بالاتری نسبت به دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تبریز گزارش شد، دانشجویان بومی هوش هیجانی بالاتری نسبت به دانشجویان غیر بومی داشتند. هوش هیجانی در مقاطع بالینی به طور معنی داری کمتراز مقاطع پیش بالینی بود (0/05> P).

نتایج نشان دادکه میانگین کلی هوش هیجانی دانشجویان درسطح متوسط بود و با توجه به پایین بودن این میانگین در مقاطع بالینی نسبت به سال های اول تحصیل توصیه می شود به موازات آموزش آکادمیک جهت دستیابی به موفقیت هرچه بیشتر حرف های درآینده، با برگزاری کارگاه های مهارت های هوش هیجانی به خصوص قبل از حضور در بالین و دوره های آموزشی در طول سال های تحصیلی دانشجویان، هوش اجتماعی وهیجانی تقویت گردد.