ارائه مدل تبیینی رابطه جو ارگونومی و استرس شغلی با استفاده از رویکرد سیستم استنتاج فازی - عصبی تطبیقی (ANFIS)

استرس شغلی  یک مشکل فزاینده در سراسر جهان است که نه تنها بر سلامتی و رفاه کارمندان بلکه بر بهره وری سازمانها نیز تاثیر می گذارد جو ارگونومی نشان دهنده درک کارکنان از حمایت و تاکید سازمان بر طراحی و اصلاح شغل به منظور بهبود "عملکرد عملیاتی" و "  سلامت  و رفاه کارکنان" می باشد. مطالعه حاضر با هدف ارائه مدلی برای تبیین  استرس شغلی با محوریت  جو ارگونومی با استفاده از رویکرد سیستم استنتاج فازی- عصبی تطبیقی صورت گرفت. 

این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش جمع آوری داده ها توصیفی و همبستگی است. جامعه آماری تحقیق حاضر کارکنان رسته بهداشتی-درمانی یکی از بیمارستانهای شهرستان ارومیه است. مدل از طریق معیار های ارزیابی RMSE [1]، MAE [2] و R2 [3] اعتبار سنجی گردید.

ضریب همبستگی بین جو ارگونومی با استرس شغلی برای 376 داده، 0.629- است. که نشان دهنده رابطه معکوس می باشد. نتایج به دست آمده حاکی از تایید با اعتبار بالای مدل سیستم استنتاج فازی-عصبی تطبیقی (RMSE=0.02)، برای ارزیابی و پیش بینی استرس شغلی با محوریت جو ارگونومی می باشد.

جو ارگونومی و ابعاد آن شامل عملکرد عملیاتی و سلامت شغلی و رفاه کارکنان با استرس شغلی کارکنان به صورت معکوس رابطه دارد. مدل ارائه شده می تواند با قابلیت اعتماد  بالایی میزان استرس شغلی کارکنان را با استفاده از  جو ارگونومی پیش بینی نماید.