منطق فازی به مثابه روش و ابزاری نوین در تجزیه و تحلیل پدیده های سیاسی و اجتماعی

منطق فازی به مثابه ابزاری نوین در تجزیه و تحلیل پدیده های سیاسی و اجتماعی مفهوم و رهیافتی است که به تازگی وارد علوم سیاسی شده است. این رهیافت به همراه خود مفاهیم جدید دیگری از قبیل عدم قطعیت، نسبیت پذیری، درجه صدق، امکان پذیری(دربرابر محتمل بودن) و... را نیز وارد این علوم کرده است. این مقاله که با روش توصیفی تحلیلی به رشته تحریر در آمده است ضمن تبیین مفهومی و چیستی منطق فازی در علم سیاست تلاش دارد تا چرایی و چگونگی کاربست مراحل و مهارت های لازم برای انجام چنین تحلیلی را در حوزه علم سیاست با تحلیلگران پدیده های سیاسی و اجتماعی در میان بگذارد. یافته ها و نتایج بیانگر آنستکه منطق تحولات اجتماعی و سیاسی، تک خطی نیست و همیشه متغیرهای مختلفی در رویدادها نقش دارند و از آنجائیکه پدیده های سیاسی اجتماعی امور ارادی انسانی اند و عدم قطعیت و دخیل بودن متغیرهای فراوان در این گونه امور و پدیده ها نقش دارند؛ منطق فازی با وجود شاخصه هایی چون عدم قطعیت، نسبیت و کثرت متغیرها بنیان نظری مناسبی برای تحلیل پدیده های سیاسی و اجتماعی است که می تواند از یک سو این امور و فرایندها را به لحاظ زیربنایی تبیین کند و از سوی دیگر، چهارچوبی منطقی برای دستیابی به نتایج صحیح در تجزیه و تحلیل های سیاسی فراهم آورد.