بررسی اثر آپوپتوز فیوژن پروتئین انتروسین A، پیوسین R، لاکتوسین ، باکتریوسین ها و لیگاند اختصاصی بر رده سلولی سرطان معده (AGS)

  درمان های مرسوم ضد سرطان مانند جراحی، شیمی درمانی، پرتودرمانی و غیره با مقاومت ضد میکروبی (AMR) مرتبط هستند و اثرات منفی بر بافت های سالم دارند. در این مطالعه از تکنیک فلوسایتومتری برای ارزیابی اثربخشی یک پپتید ضد سرطانی اصلاح شده در درمان رده سلولی سرطان معده AGS استفاده شد.

  در این مطالعه از نرم افزار بیوانفورماتیک برای تعیین توالی ژن EntA-PynR-Lac استفاده شد. باکتری E. coli BL21 مهندسی شده برای بیان پروتئین های نوترکیب مشتق شده از ژن فیوژن سنتز شده در ناقل بیانی pET22b استفاده شد. یک پروتئین نوترکیب طراحی شد و ساختار سه بعدی و پایداری آن مورد ارزیابی قرار گرفت. با استفاده از وسترن بلات و کروماتوگرافی ستون نیکل، پروتئین نوترکیب تایید و خالص شد. علاوه بر این، از تکنیک MTT برای تعیین کشندگی سلولی غلظت های مختلف پروتئین نوترکیب در سلول های AGS استفاده شد. فلوسایتومتری برای تعیین سطح آپوپتوز در سلول های AGS تیمار شده با غلظت پروتئین مورد نظر استفاده شد.

  با توجه به نتایج آزمون MTT، غلظت 80 میکروگرم بر میلی لیتر پروتئین نوترکیب، اثرات سایتوتوکسیک معنی داری را بر روی رده سلولی AGS نشان داد. علاوه بر این، با استفاده از فلوسایتومتری، مشخص شد که سلول های سرطانی تیمار شده با این غلظت از پروتئین نوترکیب، نسبت به سلول های سرطانی تیمار نشده، درصد مجموع آپوپتوز بیشتری را نشان می دهند.

  مهار تکثیر و رشد سلول های سرطانی معده توسط این پروتئین نوترکیب موثر بوده است. ویژگی های ضد آپوپتوز پروتئین فیوژن، آن را برای اهداف درمانی و پیشگیرانه هنگام درمان سلول های سرطانی مفید می کند.