بررسی شیوع و پیش بینی دردهای اسکلتی عضلانی مرتبط با کار بر اساس پوسچر بدن، استرس شغلی، سلامت روان و انعطاف پذیری روان شناختی در کارکنان شرکتی تجاری

دردهای اسکلتی عضلانی مرتبط با کار یکی از عوامل اصلی کاهش کمیت و کیفیت کار و تهدیدکننده ی سلامت جسمانی و روان شناختی کارمندان محسوب می شود. هدف از مطالعه ی حاضر بررسی شیوع و پیش بینی دردهای اسکلتی عضلانی مرتبط با کار بر اساس پوسچر بدن، استرس شغلی، سلامت روان و انعطاف پذیری روان شناختی در کارکنان شرکتی تجاری در شیراز بود.

 جامعه ی آماری شامل کارکنان این شرکت با تعداد کلی 250 نفر بود که طبق جدول مورگان، 147 نفر (51 زن و 96 مرد) بر اساس معیارهای ورود، انتخاب و ارزیابی شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسش نامه های درد اسکلتی عضلانی (Nordic questionnaires)، پوسچر بدن (Qec)، استرس شغلی (ERI)، سلامت روان (GHQ) و انعطاف پذیری روان شناختی (CFI) بود. اطلاعات دموگرافیک به وسیله ی آزمون های ناپارامتریک خی دو و کروسکال والیس و ارتباط بین متغیرها به شیوه ی تحلیل رگرسیون و به وسیله ی نرم افزار spss-26 تجزیه وتحلیل شد.

 بررسی یافته های توصیفی نشان داد که شایع ترین درد در گروه نمونه به ترتیب، درد کمر (76/19 درصد)، گردن (69/38 درصد) و قسمت تحتانی کمر (56/64 درصد) بود؛ همچنین، ورزش بیشتر در طول هفته با تجربه ی کمتر درد در ارتباط بود (0/05<p). بر اساس یافته ها، پوسچر بدن بیشترین توانایی پیش بینی دردهای گردن، شانه، دست و کمر را داشت (0/01<p)، همچنین، مولفه های استرس شغلی، سلامت روان و انعطاف پذیری روان شناختی به صورت معناداری، دردهای مرتبط با کار را پیش بینی کردند (0/01<p).

 بر اساس نتایج، آموزش شیوه ی صحیح پوسچر بدن می تواند میزان درخور توجهی از دردهای اسکلتی عضلانی را کاهش دهد؛ همچنین، آموزش شیوه های مدیریت استرس شغلی و ارتقای انعطاف پذیری روان شناختی کارکنان ممکن است با کاهش ناراحتی های جسمانی مرتبط باشد.