رویکردی علمی به سلامت معنوی حکومت و جامعه در سایه آسیب شناسی اجتماعی و سیاسی با محوریت دیدگاه های امام علی (ع)

سلامت معنوی جامعه در گرو شناخت آسیب ها و تلاش برای زدودن آنها از عرصه جامعه و حکومت است و شناخت و ریشه یابی آسیب ها یا آفات اجتماعی و حکومتی به همان اندازه اهمیت دارد که تلاش برای ساخت و توسعه یک جامعه و حکومت سالم مهم می باشد. مکتب جامع و کامل اسلام برای تمامی مباحث فردی، اجتماعی و حکومتی مناسب ترین و کارآمدترین دیدگاه ها و دستورالعمل ها را ارائه می نماید و هیچ مسئله ای را بدون محوریت سلامت معنوی تبیین نمی کند. به همین دلیل زودن جامعه و حکومت از آفات آنها یک دغدغه اساسی و سرنوشت ساز به حساب می آید. این امر مهم در منابع و متون اسلامی و من جمله سیره امامان بزرگوار علیهم السلام نیز مورد تصریح قرار گرفته است.  هدف این تحقیق پیاده سازی دیدگاه های امام علی (ع) در جهت سلامت معنوی حکومت و جامعه اسلامی می باشد. سلامت معنوی خط سیر اصلی توسعه و تحول سیاسی و اجتماعی است. امام علی علیه السلام در سیره خود و منابع ارزشمندی که مبتنی بر آن است اهتمامی بسیار نسبت به شناخت آسیب های جامعه و حکومت و سپس تلاش برای رفع آنها داشته اند و اندیشه هایی اصیل برای اعتلا و پیشرفت ارائه داده اند. ستم پیشگی و خودکامگی حکام، سوتدبیر و عدم عاقبت اندیشی، اشرافی گری و ویژه خواری کارگزاران، عدم امانت داری حکام نسبت به حکومت، عدم فرمان برداری از رهبر حکومت، تفرقه گرایی، تملق و چاپلوسی و محور قرار نگرفتن اخلاق برای مردم در جامعه و برای کارگزاران در حکومت از مهم ترین و موکدترین آسیب های اجتماعی و حکومتی در سیره آن امام بزرگوار هستند. در این مقاله مهم ترین مولفه های سلامت معنوی حکومت و جامعه سیاسی در سایه آسیب شناسی اجتماعی و سیاسی با محوریت دیدگاه های امام علی (ع) و تاکید بر دو آسیب اصلی و مهم؛ به دلیل نقش و اثر گسترده آنها در راستای ایجاد خسارت در نظام اسلامی و ضرورت اجتناب نمودن از آنها، در قالب «ضعف اعتقادی جامعه و حکومت» و «روی کار آمدن مدیران و حکام ناشایست» در یک رویکرد علمی مورد کنکاش و مداقه  قرار می گیرد.