اثر کودهای بیولوژیک و نانو بر خصوصیات رشدی و عملکرد لوبیای چشم بلبلی (Vigna unguiculata L.) در منطقه جیرفت

یکی از ارکان اساسی در کشاورزی پایدار استفاده از کودهای بیولوژیک با هدف حذف یا کاهش مصرف نهاده های شیمیایی است. در سال های اخیر نانو کودها به عنوان یک راهکار کارآمد به منظور کاهش تلفات عناصر غذایی و افزایش کارایی مصرف کودها مورد توجه قرار گرفته است. این پژوهش با هدف بررسی اثر کودهای بیولوژیک و کودهای نانو بر عملکرد و صفات مورفولوژیک لوبیای چشم بلبلی به صورت آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی طی دو سال زراعی متوالی (98-1397 و 99-1398) انجام شد. فاکتورهای مورد مطالعه شامل چهار سطح کودهای بیولوژیک (شاهد، آمینوکلات روی، آمینوالکسین و بیوبیست) و چهار سطح نانوکلات ها (شاهد، نانو کلات بور، نانوکلات پتاسیم و نانو کلات آهن) بود. نتایج نشان داد که اثر سال بر صفات مورد مطالعه معنی دار نبود. این در حالی است که کاربرد کودهای بیولوژیک بویژه بیوبیست و پس از آن آمینوالکسین سبب دستیابی به بیش ترین میزان خصوصیات رشدی و عملکرد شد. همچنین در بین کودهای نانوکلات آهن و پس از آن پتاسیم بیشترین تاثیر مثبت را داشت. بررسی اثر متقابل نشان داد که کم ترین میزان خصوصیات رشدی و عملکرد مربوط به شاهد بود. این در حالیست که بیش ترین میزان ارتفاع بوته، تعداد گل، تعداد غلاف در بوته، طول غلاف، تعداد دانه در غلاف و بوته، وزن صد دانه و عملکرد دانه و کاه در کاربرد بیوبیست همراه نانوکلات آهن و پتاسیم مشاهده شد. باتوجه به نتایج حاصل از آزمایش، کاربرد توام کودهای بیولوژیک بویژه بیوبیست همراه نانوکلات آهن و پتاسیم سبب بهبود معنی دار خصوصیات رشدی، عملکرد و اجزای عملکرد لوبیا چشم بلبلی شد