تاثیر کودهای زیستی و محلول پاشی آهن و روی بر برخی صفات مورفولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه شوید (Anethum graveolens L.)

امروزه استفاده از گیاهان دارویی به عنوان یکی از موثرترین روش ها در زمینه های سلامت و تجارت در دنیا در حال افزایش است. از میان عوامل مورد نیاز گیاه، عناصر کم مصرف نقش بسیار مهمی در تغذیه و افزایش عملکرد گیاهان ایفا می کنند. در سال های اخیر به علت توجه روزافزون به تولید محصولات غذایی سالم و نیز در راستای جلوگیری از اثرات مضر کودهای شیمیایی، استفاده از کودهای زیستی مورد توجه قرار گرفته است. پژوهش حاضر با هدف بررسی عملکرد، اجزای عملکرد و اسانس گیاه دارویی شوید در واکنش به کودهای زیستی فسفوزیست و نیتروزیست و محلول پاشی عناصر روی و آهن اجرا گردید. آزمایش به صورت بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل محلول پاشی با عناصر روی، آهن و محلول پاشی توام روی و آهن و تیمارهای کود زیستی شامل کاربرد کود زیستی فسفوزیست، نیتروزیست، کاربرد توام کودهای زیستی فسفوزیست و نیتروزیست و شاهد بودند. نتایج نشان داد که بیش ترین ارتفاع بوته، تعداد چتر در بوته، تعداد چترک در چتر، تعداد دانه در چترک، درصد و عملکرد اسانس اندام هوایی از ترکیب تیماری کاربرد تلفیقی کودهای زیستی نیتروزیست و فسفوزیست حاصل شد که تفاوت معنی داری با ترکیب تیماری محلول پاشی توام روی و آهن نداشت. از لحاظ عملکرد دانه، وزن خشک ریشه و درصد و عملکرد اسانس دانه، کاربرد کودهای زیستی برتری بارزی نسبت به سایر تیمارها داشت. بر اساس نتایج حاصل از این پژوهش، به منظور افزایش عملکرد، اجزای عملکرد و اسانس در گیاه شوید کاربرد تلفیقی کودهای زیستی نیتروزیست و فسفوزیست به عنوان مطلوب ترین تیمار تغذیه ای شناسایی شد.