رابطه تنظیم هیجان بین شخصی و حمایت اجتماعی با گرایش به عمل جراحی زیبایی

گرایش به جراحی زیبایی و اقدام به آن می تواند تحت تاثیر عوامل مختلف جسمانی، روانشناختی، اجتماعی و فرهنگی باشد. در این میان بررسی نقش عوامل روانشناختی کمتر مورد توجه پژوهشگران بوده است. این مطالعه با هدف بررسی نقش تنظیم هیجان بین شخصی و  حمایت اجتماعی در پیش بینی گرایش به عمل جراحی زیبایی انجام شد.

روش پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری، شامل کلیه مراجعه کنندگان متقاضی جراحی زیبایی در تیرماه سال 1399 به کلینیک های جراحی زیبایی شهر تهران بودند، که به روش نمونه گیری در دسترس 360 نفر از آنان به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از ابزارهای تنظیم هیجان بین شخصی، حمایت اجتماعی ادراک شده و پذیرش جراحی زیبایی استفاده شد. داده های پژوهش با روش ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی به روش گام به گام و با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 19 تجزیه و تحلیل شدند.

نتایج نشان داد که گرایش به جراحی زیبایی با تنظیم هیجان بین شخصی (304/0-=r) و حمایت اجتماعی اداراک شده (338/0-=r) همبستگی منفی و معنی دار دارد (05/0>p). همچنین نتایج رگرسیون نشان داد که حمایت اجتماعی ادراک شده (28/0-=β) و تنظیم هیجان بین شخصی (23/0-=β) 16% از واریانس گرایش به جراحی زیبایی را پیش بینی می کنند (05/0>p).

گرایش به جراحی زیبایی در افراد توسط متغیرهای حمایت اجتماعی ادراک شده و تنظیم هیجان بین شخصی قابل پیش بینی است، بنابراین پیشنهاد می شود که روانشناسان و مشاوران جهت کاهش گرایش غیر ضروری افراد به جراحی زیبایی، نقش حمایت اجتماعی ادراک شده و تنظیم هیجان بین شخصی را مورد توجه قرار دهند.