نقش آموزش مجازی در دوران همه گیری کووید-19 بر بازده شناختی دانشجویان با میانجی گری سلامت روان شناختی و انگیزش یادگیری

همه گیر بودن بیماری کرونا در کل کشورهای جهان، به دلیل ماهیت مبهم، پیش‏بینی ناپذیری و غیرقابل کنترل بودن، زمینه را برای گسترش انواع مشکلات رفتاری و روان‏شناختی فراهم کرده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی روابط ساختاری آموزش مجازی با بازده شناختی (عملکرد تحصیلی) دانشجویان و با در نظر گرفتن نقش میانجی‏ سلامت روان‏شناختی و انگیزش یادگیری انجام گرفت.

جامعه آماری این پژوهش توصیفی و مبتنی بر مدل‏یابی معادلات ساختاری، کلیه ی دانشجویان دانشگاه شهید مدنی آذربایجان مشغول به تحصیل (1401-1400)  بودند که با روش نمونه ‏گیری در دسترس به تعداد 363 نفر انتخاب و به پرسشنامه ‏های نگرش به آموزش مجازی (وطن پرست و همکاران 1395)، انگیزش یادگیری (کاشیف و همکاران 2013)، سلامت عمومی (گلدبرگ، 1972) و معدل تحصیلی پاسخ دادند. جهت محاسبه شاخص های توصیفی و همبستگی از نرم افزار SPSS، و برای مدل‏یابی معادلات ساختاری نیز، از نرم افزارAMOS  استفاده شد

نتایج پژوهش نشان داد بین آموزش مجازی و بازده شناختی (عملکرد تحصیلی) رابطه معنی‏داری وجود ندارد (اندازه اثر= 12/0- و 10/0=P). با توجه به مسیرهای پیش‏بینی شده، اثرهای مستقیم آموزش مجازی بر سلامت روان‏شناختی 45/0- (05/0<p)، سلامت روان‏شناختی بر عملکرد تحصیلی 18/0 (05/0<p)، آموزش مجازی بر انگیزش یادگیری 23/0- (05/0<p)، انگیزش یادگیری بر عملکرد تحصیلی 34/0 (05/0<p) معنی دار بود. همچنین با درنظر گرفتن نقش میانجی انگیزش یادگیری و سلامت روان‏شناختی بر عملکرد تحصیلی نیز، اندازه اثر استاندارد 15/0- (05/0<p) بود که نشان از معنی‏داری این مسیر غیر مستقیم دارد.

مبتنی بر نتایج می‏توان گفت که انگیزش یادگیری و سلامت روان‏شناختی نقش میانجی منفی معنی‏داری در ارتباط بین آموزش مجازی و بازده شناختی(عملکرد تحصیلی) دارد.