ارتباط حمایت اجتماعی ادراک شده با شادکامی در دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر رفسنجان، سال 1401

احساس شادکامی، نوجوانان را جهت انطباق با شرایط متغیر زندگی توانمند می سازد. برای ارتقای بهزیستی در این گروه سنی، درک عواملی که به شادکامی نوجوانان کمک می کنند؛ بسیار مهم است. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط حمایت اجتماعی ادراک شده با احساس شادکامی در دانش آموزان مدارس دوره دوم متوسطه شهر رفسنجان در سال 1401 انجام شد.

در این مطالعه توصیفی مقطعی، جامعه پژوهش، دانش آموزان مدارس دوره دوم متوسطه شهر رفسنجان بودند. دو مدرسه به صورت تصادفی از بین لیست مدارس، انتخاب و 300 دانش آموز به صورت تصادفی وارد مطالعه شدند. پرسشنامه های اطلاعات دموگرافیک، حمایت اجتماعی Zimet و شادکامی Oxford ابزار جمع آوری داده ها بودند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های ضریب همبستگی و رگرسیون استفاده شد. 

بر اساس نتایج رگرسیون چند متغیره، متغیرهای سن (008/0p= و 142/0- β=)، سطح اقتصادی (006/0p= و 150/0 β=)، حمایت خانواده (011/0p= و 191/0- β=)،) و حمایت کل) 016/0p= و 180/0- β=)، با شادکامی کل معنی دار شدند. بر اساس نتایج، با افزایش حمایت کل، سن و حمایت خانواده، شادکامی کاهش و با افزایش سطح اقتصادی، شادکامی افزایش می یابد.

بر اساس نتایج، بین ابعاد حمایت اجتماعی ادراک شده و شادکامی همبستگی ضعیف و منفی وجود داشت. چنین نتیجه ای در نوجوانان نیاز به بررسی های بیشتر دارد زیرا احتمالا حمایت بیشتر به صورت کنترل، خود را نشان می دهد که مورد تایید نوجوانان نیست. نتایج می تواند به برنامه ریزان جهت آموزش اصول حمایت از نوجوانان به خانواده ها و جامعه کمک نماید.