بررسی اثر آمیگدالین بر سلول های سرطانی ملانوما در مقایسه با سلول های سالم پوست

ملانوما، تهاجمی ترین و کشنده ترین انواع سرطان پوست است که به علت تکثیر کنترل نشده ملانوسیت ها ایجاد می شود. با توجه به ناکارآمد بودن روش های درمانی موجود، به استفاده از داروهای گیاهی توجه شده است. آمیگدالین یک ترکیب گلیکوزید سیانوژن طبیعی است که در میوه ها و مغز دانه های مختلف وجود دارد و دارای فعالیت های ضد تکثیری، آنتی اکسیدانی و تنظیم کننده ایمنی است. در این مطالعه، تاثیر آمیگدالین بر سلول های سرطانی ملانوما در مقایسه با سلول های سالم پوست بررسی شد.

سلول ها در معرض غلظت های مختلف آمیگدالین و داروی استاندارد ضد سرطان داکاربازین قرار گرفتند. داده های به دست آمده (تست MTT در 24 و 48 ساعت) با استفاده از GraphPad Prism و Exell تجزیه و تحلیل شد.

نتایج نشان داد آمیگدالین بیشترین اثر سمیت سلولی را در مدت زمان 48 ساعت مواجهه بر رده سلولی ملانوما داشته است. آمیگدالین بر سلول های سالم تاثیر سیتوتوکسیک نداشت، اما داروی ضد سرطان داکاربازین، سمیت بسیار زیادی ایجاد کرد.

آمیگدالین در محدوده دزهای درمانی با مهار رشد سلول های سرطانی شاید بتواند از عواض نامطلوبی که در صورت استفاده از داروهای شیمیایی در سلول های سالم بدن بروز می یابد، پیشگیری کرده و گزینه مناسبی برای درمان سرطان ملانوما باشد.