بسترهای منازعه آمیز تغییر در ایران نیمه دوم سده نوزدهم و اوایل قرن بیستم؛ چگونگی و پیامدها

ایران در نیمه دوم سده نوزدهم و اوایل قرن بیستم تحت تاثیر گفتمان های جهانی و منطقه ای چون؛ ژنتیک و پزشکی، داروینیسم، کمونیسم، ناسیونالیسم و اسلام گرایی قرار داست. همه این گفتمان ها به نوعی در ایران جریان داشته و در دل این گفتمان ها و رویارویی ایران با غرب سکسوالیته و زیست سیاست در عصر جدید نیز بر این عرصه حکم فرما بودند. دوره مذکور چالش ها و بسترهای منازعه را میان نمایندگان فکری، حکومتی و عرصه عمومی رقم زده بود که می توان به دوره منازعه نیز یاد کرد. در این میان، قانون خواهی و مشروطیت، سکسوالیته و فهم تمدن از غرب کشمکش های طولانی و بی پایان را رقم زده بود. هدف اصلی این متن نگاهی به این منازعات سه گانه و تبیین الگویی از وضعیت موجود آن دوره است که بعدها نیز در تاریخ معاصر ایران تداوم داشته است. دستیابی به دسته بندی و یا الگوهای نظری و تاریخی از شرایط ایران بویژه در این دوره می تواند به فهم و نیز چشم انداز آینده کمک کند، به طوری که، پژوهندگان دانشگاهی همانند آنچه که در غرب مرسوم است می توانند تعبیرها و الگوهای جدیدی از این دوره های تاریخی ایران استخراج کنند که هدف این متن در همین راستا است. نتیجه مطالعات نشان می دهد، که در حین آنکه بسیاری از چالش ها و متون مختلف مرتبط با آن به صورت درهم ریخته ای در ایران سده نوزدهم و بیستم وجود دارد، اما دسته بندی آنها در الگوهای مختلف و کاربردی قابل دستیابی است. روش تحلیلی در این متن با تکیه بر تحلیل روایت صورت گرفته است که با تکیه بر اسناد و متون و به صورت کیفی انجام شده است.