تخریب سونوکاتالیستی آنتی بیوتیک ها به وسیله نانوذرات

امروزه وجود آنتی ‎بیوتیک ها در محیط زیست به ‎صورت فزاینده‎ای باعث ایجاد نگرانی شده است. آلودگی آنتی‎ بیوتیکی در محیط زیست منجربه تشکیل ژن‎های مقاوم به آنتی ‎بیوتیک و باکتری های مقاوم به آنتی بیوتیک می‎شود. تخلیه پساب های بیمارستانی، صنایع، کشاورزی و محلی، مسیر اصلی ورود آنتی بیوتیک به محیط زیست محسوب می‎شوند. مطالعات نشان می‎دهد که فرآیندهای متداول تصفیه آب برای ازبین ‎بردن این ترکیبات قطبی که عمدتا محلول در آب و غیر فرار و زیست تخریب ناپذیر هستند، طراحی نشده‎ اند و کارآمد نیستند. محققین زیادی برای تخریب این آلودگی ها به تکنولوژی های مختلفی بر پایه منابع وافی و انرژی پاک مانند فتوکاتالیزوری، فتو - فنتون ، UV-H2O2، ازنی‎کردن ، تجزیه به وسیله امواج صوتی و سونوکاتالیزوری توجه کرده اند. هرچند آب آلوده در بسیاری مناطق بسیار غلیظ و کدر است که نور به سختی می‎تواند به آب آلوده نفوذ کند و قابلیت فتوکاتالیزوری را محدود می‎کند. سونوکاتالیزوری بر پایه نیمه هادی ها مزایای بسیاری در کاربردهای از تخریب آنتی ‎بیوتیک ها دارد. زیرا موج فراصوت می‎تواند در هر محیط آبی به خوبی پخش شود و اثر سونوکاتالیستی را ایفا کند. اثربخشی فرایند سونوکاتالیستی به فاکتورهایی مانند زمان تابش‎دهی، دوز فتوکاتالیست،pH  و... مرتبط است. نیمه هادی هایی مانندTiO2 ، ZnO،SnO2 و ZrO2 در فرایندهای سونوکاتالیستی به دلیل قابلیت ارتقای الکترون نوار ظرفیت به نوار هدایت، به جاگذاشتن حفره و تولید رادیکال‎ های آزاد برای اکسیداسیون ترکیبات آلی شرکت می‎کنند. در این مقاله سعی می‎شود تا مروری بر کاربردهای سونوکاتالیستی نانوذرات در تخریب آنتی ‎بیوتیک ها ارائه شود.