ارزیابی معیارهای توسعه شهری دانش بنیان جهت دستیابی به الگوی بومی توسعه شهری دانش در پردیس با رویکرد توسعه منطقه ای با استفاده از تکنیک ترکیبی z-score و BWM

دانش یکی از مهمترین منابع برای رقابت وتوسعه در اقتصاد امروز است.بنابراین شهرهای دانش بنیان به عنوان راهکاری مناسب برای رشد اقتصادی و توسعه مناطق و بهبود کیفیت زندگی در قرن بیست و یکم محسوب می شوند که گسترش روزافزون این نوع از شهرها در کلیه کشورهای جهان از پیامدهای غیرقابل انکار عصر دانش و فناوری به شمار می رود.هدف کلان این پژوهش تدوین مبانی نظری مستدل ومستحکم در رابطه باتاثیر شهرهای دانش بنیان بر توسعه منطقه ای شناسایی مولفه ها و معیارهای شهر دانش بنیان در راستای دستیابی به یک چارچوب بومی پیشنهادی جهت توسعه شهری دانش بنیان در شهر پردیس می باشد.فلسفه پژوهش،پراگماتیسم با جهت گیری اثباتی و روش پژوهش تحلیلی و رویکرد پژوهش براساس ماهیت داده ها به صورت ترکیبی (استقرایی و قیاسی) می باشد. این پژوهش،به تبیین و ارزیابی مولفه ها و معیارهای شهر دانش بنیان در شهر پردیس می پردازد. مولفه ها و معیارهای مورد نظر با استفاده از مطالعات اسنادی و مبانی نظری و تجربی تعیین و پرسشنامه با 65 گویه،با استفاده از روش دلفی بین گروه تصمیم گیری متشکل از 40 نفر از اعضاتوزیع گردید و به منظور استخراج شاخصهای برتر از روشz-score استفاده شد و براساس طیف لیکرت و روش بهترین برترین، وزن مولفه ها و معیارها محاسبه گردید.در واقع شش مولفه اجتماعی،اقتصادی،مدیریتی،ادراکی،سازمان فضایی و زیرساخت شهری به عنوان مولفه های پیشنهادی برای توسعه شهری دانش بنیان تعیین و شاخصهای مرتبط با آنها بیان گردید.نتایج پژوهش نشان می دهد که مولفه اقتصادی با امتیاز42/0در رتبه اول،اجتماعی و فرهنگی با امتیاز 35/0در رتبه دوم وزیر ساخت شهری در رتبه سوم با امتیاز 21/0 در شهر پردیس قرارگرفته است