تدوین مدل ساختاری کیفیت زناشویی براساس الگوهای ارتباطی با میانجیگری پاسخ گویی ادراک شده همسر

 کیفیت زناشویی ، مفهومی پویا است که در خلال زمان تغییر می کند؛ این امر امکان شناسایی عوامل تاثیرگذار بر کیفیت رابطه را فراهم می آورد. باتوجه به شکاف پژوهشی در مطالعات پیشین درباره نقش میانجیگر پاسخ گویی ادراک شده همسر در رابطه بین الگوهای ارتباطی و کیفیت زناشویی، پژوهش حاضر باهدف تدوین مدل ساختاری کیفیت زناشویی براساس الگوهای ارتباطی با میانجیگری پاسخ گویی ادراک شده همسر انجام شد.

 روش پژوهش، تحلیلی از نوع همبستگی و مدل سازی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی زنان متاهل مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر تهران در سال 1401 تشکیل دادند که از بین آن ها 397 نفر به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها، مقیاس کیفیت زندگی زناشویی-فرم تجدیدنظرشده (باسبی و همکاران، 1995) و مقیاس پاسخ گویی ادراک شده همسر (ریس و همکاران، 2017) و پرسش نامه الگوهای ارتباطی (کریستنسن و سولاوی، 1984) به کار رفت. تحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و روش مدل سازی معادلات ساختاری در نسخه 22 نرم افزارهای SPSS و AMOS صورت گرفت.

 بررسی ضرایب مسیر مستقیم نشان داد، الگوی ارتباط سازنده متقابل (0٫001>p، 0٫39=β) و الگوی ارتباط توقع/کناره گیری (0٫001>p، 0٫24-=β) و الگوی ارتباط اجتناب متقابل (0٫001>p، 0٫20-=β) دارای رابطه مستقیم معنادار با کیفیت زناشویی بودند. ضرایب مسیر غیرمستقیم مشخص کرد، الگوی ارتباط سازنده متقابل، رابطه غیرمستقیم معنادار (0٫001=p، 0٫14=β) و الگوهای ارتباط توقع/کناره گیری (0٫014=p، 0٫10-=β) و ارتباط اجتناب متقابل (0٫001>p، 0٫17-=β) رابطه غیرمستقیم معنادار با کیفیت زناشویی به واسطه پاسخ گویی ادراک شده همسر داشتند. تمامی شاخص های برازش مدل از برازش پذیرفتنی مدل ساختاری با داده های گردآوری شده حمایت کردند (2٫79=x2/df و  0٫94=CFI و  0٫94=GFI و  0٫94=AGFI و  0٫93=NFI و  0٫07=RMSEA).

 براساس یافته های پژوهش حاضر، الگوهای ارتباطی با میانجیگری پاسخ گویی ادراک شده همسر با کیفیت زناشویی رابطه دارند.