طراحی مدل پارادایمی آموزش اندیشه ورزی در دانشگاه های علوم پزشکی

در نظام های آموزشی از جمله آموزش عالی اندیشه ورزی نقش مهمی در آموزش و یادگیری دارد. پژوهش حاضر با هدف طراحی مدل پارادایمی آموزش اندیشه ورزی در دانشگاه های علوم پزشکی انجام گرفت.

مطالعه حاضر از نظر هدف کاربردی است و به روش توصیفی از نوع کیفی اجرا گردید. جامعه پژوهش خبرگان دانشگاهی دانشگاه های علوم پزشکی  کشور در سال تحصیلی 400-1399 بودند. حجم نمونه طبق اصل اشباع نظری، 18 بودند و به روش های نمونه گیری هدفمند و گلوله برفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات مصاحبه عمیق بود که روایی آن با روش بازبینی مجدد خبرگان تایید و پایایی آن با روش ضریب توافق بین دو کدگذار 85/0 بدست آمد. برای تحلیل داده ها از روش کدگذاری مبتنی بر مدل پارادایمی گراند تئوری در نرم افزار MAXQDA-2018 استفاده شد.

یافته ها حاکی از شناسایی مدل پارادایمی آموزش اندیشه ورزی در دانشگاه های علوم پزشکی با 62 شاخص و 10 مولفه بود.شرایط علی شامل: ناکارآمدی دانشجویان برای عبور از مسائل در شرایط پیچیده و جامعه محور نبودن کارکردهای نظام دانشگاهی پزشکی، شرایط زمینه ای شامل: اختصاص اعتبار ویژه برای اصلاح روش های آموزشی، شرایط مداخله ای شامل: توسعه مرزهای دانش و توجه به مسائل جهانی در قلمرو علوم پزشکی، پدیده محوری شامل: پرورش اندیشه ورزی به عنوان فرایند تصمیم گیری آگاهانه و منطقی، راهبردها شامل گفتمان سازی مناسب، آموزش روش های حل مساله و طراحی و سازماندهی عناصر برنامه درسی و پیامدها شامل توسعه دانش و توسعه شایستگی های فردی بود. در نهایت، مدل پارادایمی آموزش اندیشه ورزی در دانشگاه های علوم پزشکی طراحی شده و مورد تایید قرار گرفت.

مدل پارادایمی آموزش اندیشه ورزی در دانشگاه های علوم پزشکی کشور می تواند برای  بهبود و ارتقای آموزش اندیشه ورزی مورد استفاده قرار گیرد