کشت سوسپانسیون سلولی اسطوخودوس (Lavandula angustifolia) و تاثیر متیل جاسمونات و عصاره مخمر بر تولید رزمارینیک اسید

کشت سوسپانسیون سلولی و محرک نقش مهمی در سنتز متابولیت های ثانویه فعال دارد. رزمارینیک اسید (RA) یکی از ترکیبات فعال موجود در اسانس اسطوخودوس با خواص آنتی اکسیدانی و ضد التهابی است.

این تحقیق به منظور بررسی کارایی تولید RA در کشت سوسپانسیون Lavandula angustifolia از طریق تیمار با محرک متیل جاسمونات (MeJA) و عصاره مخمر (YE) انجام شد.

کشت سوسپانسیون سلولی در محیط مایع B5 با ترکیبات هورمونی مختلف استقرار یافت و تاثیر آنها بر رشد سلولی و تجمع RA مورد بررسی قرار گرفت. سپس تاثیر غلظت و مدت زمان تیمار با YE (0/1، 0/5 و 1 میلی گرم در لیتر، 1 ،3 و 6 روز پس از تیمار) و MeJA (50 ،100 و 200 میکرومولار، 1 ،2 و 3 روز پس از تیمار) جداگانه و ترکیبی بر رشد سلولی و میزان رزمارینیک اسید درون سلولی و خارج سلولی مورد بررسی قرار گرفت.

نتایج HPLC نشان داد که بیشترین مقدار RA درون سلولی (17/03 میلی گرم بر گرم وزن خشک) 24 ساعت پس از افزودن 50 میکرومولار MeJA در ترکیب با 1 گرم در لیتر YE مشاهده شد که تقریبا 33 درصد بیشتر از مقدار این ماده در برگ بود. همچنین، تیمار ترکیبی به ترتیب منجر به 9 و 11 برابر افزایش رزمارینیک اسید در مقایسه با بکارگیری این دو محرک به تنهایی شد. همچنین، هر دو محرک به طور قابل توجهی بر مقدار RA خارج سلولی نسبت به شاهد تاثیر گذاشتند.

کاربرد محرک ها باعث افزایش تجمع زیست توده و RA در سلول های سوسپانسیون L. angustifolia می شود.