بررسی مقایسه ای تاثیرات درمانی سلولهای بنیادی مزانشیمی بر سندرم پلی کیستیک تخمدان در انواع مدل های حیوانی

ناباروری یک مسئله بهداشتی جهانی است. یکی از عوامل اصلی ناباروری در زنان، سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) می باشد. برای درمان اینگونه افراد، روش های متفاوتی به کار گرفته می شود. استفاده از سلول های بنیادی و فرآورده های آن می تواند جایگزین خوبی برای درمان آن باشد. مدل های مختلفی برای القاء PCOS در مدل های حیوانی وجود دارد. سلولهای بنیادی مزانشیمال باعث کاهش اختلال عملکرد تخمدان در موشهای PCOs می شود. تزریق دمی BM-MSC باعث بهبود در روند فولیکولوژنزیس خواهد شد. تزریق سلولهای بنیادی مزانشیمی BM-Hmsc وUC-MSC ، به صورت داخل تخمدانی باعث بهبود روند فولیکوژنزیس می گردد. تزریق سلول بنیادی مزانشیمی AMSCs، با نتیجه مثبتی در باروری همراه است. سلول های بنیادی MSC-EV ، باعث بهبود روند باروری شده و فولیکولوژنز را افزایش می دهند. یکی از دلایل اصلی ناباروری در زنان، تخمدان پلی کیستیک (PCOS) است. استفاده از سلول درمانی برای بیماریهای مختلف از جمله PCOS مطرح است. استفاده از MSC در درمان ناباروری در مراحل تحقیقات پیش بالینی خود قرار دارد. ایمنی و کارایی MSC در درمان ناباروری نیاز به بررسی بیشتر دارد. ما در این مطالعه به بررسی مقایسه ای تاثیرات درمانی سلولهای بنیادی مزانشیمی بر سندرم پلی کیستیک تخمدان در انواع مدل های حیوانی پرداخته ایم.