نقش واسطه ای تاب آوری در ارتباط هوش معنوی با اضطراب ناشی از بحران کرونا در دانشجویان و فارغ التحصیلان دانشگاهی: یک مطالعه توصیفی
هوش معنوی می تواند به افزایش تاب آوری افراد در مواجهه با اضطراب ناشی از شیوع بیماری های ویروسی از قبیل کووید-19 کمک کند. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف شناسایی ارتباط هوش معنوی با اضطراب ناشی از ویروس کرونا به عنوان یک بحران جهانی آسیب زا با میانجی گری تاب آوری انجام گردید.
پژوهش حاضر از دسته مطالعات توصیفی به روش همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشجویان و فارغ التحصیلان دانشگاهی ساکن شهر تهران در زمان اوج شیوع و همه گیری سویه اومیکرون ویروس کرونا در سال 1401 بود که از این جامعه آماری، 442 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسش نامه هوش معنوی King (2008)، پرسش نامه تاب آوری Connor و Davidson (2003) و پرسش نامه اضطراب بیماری کرونا Alipour و همکاران (1398) بود. داده ها با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل شد.
مطابق یافته های پژوهش حاضر اثر مستقیم هوش معنوی بر تاب آوری (930/0=β، 001/0>P)، تاب آوری بر اضطراب کرونا (528/0-=β، 020/0=P) و هم چنین اثر غیرمستقیم هوش معنوی بر اضطراب کرونا با میانجی گری متغیر تاب آوری (491/0-=β، 021/0=P) در سطح معنی داری 05/0 تایید شد.
یافته های پژوهش حاضر نشان داد هوش معنوی از عوامل مرتبط با تاب آوری و اضطراب کرونا است. بنابراین، پیشنهاد می شود که از این مفهوم در جهت افزایش تاب آوری افراد و مقابله با اضطراب ناشی از این ویروس و حتی سایر بیماری های واگیردار که ممکن است در آینده مانند کووید-19 شیوع پیدا کرده و ایجاد اضطراب کنند، در کارگاه های آموزشی و دستورالعمل های روان درمانی استفاده شود.